Filmtotaal Recensie

Regie: Andrej Tarkovski | Speelduur: 97 minuten | Jaar: 2019

Als een zoon een documentaire over zijn overleden vader maakt is het misschien niet verwonderlijk als het resultaat vol beelden van een gelukkig gezin en voice-overs met stokpaardjes zit. Als deze vader echter een van de belangrijkste cinematografische vernieuwers van de twintigste eeuw is, is dergelijke fotoboekjournalistiek op zijn minst een gemiste kans. Waarschijnlijk doet zoon Andrej Tarkovski zijn vader en invloedrijke cineast Andrej Tarkovski geen eer aan met deze schoolse weergave van een filmmaker die tot dusver ongrijpbaar leek.

Filmregisseur Andrej Tarkovski geniet ook vandaag de dag onder een bepaald publiek een onaantastbare status. Als Sovjet-dissident maakte hij in de jaren zestig en zeventig furore met films die zichzelf los leken te weken van de tijd. De gefilmde tijd, de ervaringstijd van de kijker en de communistische tijd waarin Tarkovski zijn expressionistische films maakte. Vooral dat laatste was olie op het vuur van zowel het Sovjetregime als van de westerse, filmkijkende intellectueel met een in die tijd gezonde sovjetantipathie. Het door Chroesjtsjov verbieden van Tarkovski's debuutspeelfilm De Jeugd van Ivan, waarin hij het leven van een kindsoldaat in de USSR portretteerde, zette hem in het Westen op een voetstuk waar hij tot op de dag van vandaag niet van af te beitelen is.

Lees verder