Filmtotaal Recensie
Regie: Bas Devos | Scenario: Bas Devos | Cast: Hamza Belarbi (Mehdi), Alba Rohrwacher (Alba), Willy Thomas (Wannes), Lubna Azaball (Samira), Mieke De Groote (Els), e.a.| Speelduur: 89 minuten | Jaar: 2019
Brussel is een stad met veel gezichten. Enerzijds is het de hoofdstad van een politiek verdeeld land, anderzijds de stad van waaruit een verenigd Europa wordt aangestuurd. Maar de krantenkoppen laten vooral een uiterst diverse smeltkroes zien waarin de spanningen soms hoog op kunnen lopen. 22 maart 2016 was de dag waarop die spanningen tot een kookpunt kwamen, toen door terroristische aanslagen vijfendertig doden en bijna tien keer zoveel gewonden vielen. Hellhole gaat in grote lijnen over de nasleep van dit collectieve trauma. In een vroege scène zegt iemand in een rumoerig klaslokaal dat Brussel op televisie de Jihad-hoofdstad van Europa is genoemd. De enge stilte die volgt duidt op een zeker gehalte van waarheid in die bewering.
Dit moment hint naar een film die de alom voelbare spanning in de periode rond de aanslagen poogt te etaleren, maar dat blijkt behoorlijk tegen te vallen. Misschien heeft het ermee te maken dat schrijver-regisseur Bas Devos al aan het script werkte voordat de aanslagen plaatsvonden en deze pas later in het verhaal werden verwerkt, maar Hellhole lijkt nauwelijks geïnteresseerd in de impact van wat er op 22 maart 2016 gebeurde. Aanvankelijk lijkt dat nog onderdeel van een narratieve truc: zo weinig mogelijk aandacht besteden aan het centrale onderwerp zodat het gaandeweg alleen maar zwaarder weegt. Maar met het verstrijken van de tijd wordt er alleen maar minder op gefocust, om uiteindelijk in het luchtledige te eindigen.
