Drama over een stel fanatieke Napolitaanse voetbalsupporters. Helaas wordt de kijker te veel op afstand gehouden.
Een ouder wordende voetbalfanaat ziet de realiteit van zijn verleden onder ogen en worstelt om zichzelf en een jonge volger een totaal andere toekomst te geven.
Regie: Francesco Lettieri | Scenario: Francesco Lettieri | Cast: Aniello Arena (Sandro), Ciro Nacca (Angelo), Simone Borrelli (Pechegno), Antonia Truppo (Terry), e.a. | Speelduur: 108 minuten | Jaar: 2020
Sandro ziet er opmerkelijk uit voor iemand van zijn leeftijd. De vijftigjarige Italiaan heeft een grijze hanenkam, stoere tatoeages op zijn borst en bovenarmen, en draagt het grootste deel van de tijd een gerafeld mouwloos spijkerjack. Toch steekt hij maar wat gewoontjes af bij zijn kameraden. Hij en zijn vrienden behoren tot de beruchte Apache-clan, een groep zogeheten Ultra's, dat wil zeggen: zeer fanatieke voetbalsupporters die naast spandoeken en vuurwerk ook messen en stalen buizen meenemen als ze naar het stadion gaan om hun favoriete club 'aan te moedigen'.
Dramafilms over hooligans en hun belevingswereld zijn een zeldzaamheid. Het bekendste voorbeeld omtrent deze gewelddadige subcultuur is zonder twijfel Hooligans (ook wel uitgebracht onder de iets langere titel Green Street Hooligans) van regisseur Lexi Alexander met in de hoofdrol Elijah Wood. Net als in deze Engelse schavuitenfilm draait in het Italiaanse drama Ultras alles om de band tussen een oude rot in het vak en een nieuwkomer. Verschil is er ook: de oude rot in Ultras probeert de jonge knaap niet te verleiden om deel te nemen aan hooliganisme, maar probeert hem juist buiten die praktijken te houden. Althans, na verloop van tijd.
