Bullet Train is een nieuwe actiekomedie geregisseerd door David Leitch, de regisseur van Atomic Blond, Deadpool 2 en Fast & Furious Presents: Hobbs & Shaw.
De film gaat over de crimineel met de codenaam Ladybug (Brad Pitt), die voor zijn een missie een koffer probeert te stelen van andere criminelen. Als hij deze missie succesvol weet te beëindigen wil hij het verder rustiger aan doen met zijn criminele leven en probeert hier tijdens deze missie al een begin mee te maken.
De koffer die hij probeert te stelen is in de handen van de tweeling Tangerine (Aaron Taylor Johnson) en Lemon (Brian Tyree Henry). De tweeling zitten samen in de snelste trein van de wereld in Japan om de koffer af te leveren, hierom gaat Ladybug ook aan boord van deze trein. Aanboort van de trein leert Ladybug dat de trein gevuld is met verkeerde mensen uit de criminele wereld die onderling problemen met elkaar hebben. Ladybug moet de koffer nu zo snel mogelijk in handen zien te krijgen en dan zo snel mogelijk de trein weer zien te verlaten zonder verkeerde mensen achter zich aan te krijgen.
Regisseur David Leitch had voor deze film al een geschiedenis met Brad Pitt als zijn stuntdubbel in andere actiefilms. Samen hebben ze goed onderling aan deze film kunnen werken. Ondanks dat de film wordt gepromoot als een Brad Pitt film deelt hij toch veel tijd met de andere castleden van de film, die hem soms zelfs weten te overschaduwen.
David Leitch weet op mooie en creatieve manieren gebruik te maken van de omgeving waarin de film zich in afspeelt. Ondanks dat de ruimte van een treincoupé kleine lijkt, weet hij hier toch voor spannende en vermakelijke actiescènes te zorgen. Hij heeft genoeg verrassende treincoupés om te gebruiken in zijn film. Verder lijkt hij wat geïnspireerd te zijn door films van Robert Rodriguez en Quentin Tarantino en lijkt zowat elementen van hun films op een respectvolle, maar toch wat gekopieerde manier over te nemen.
De film is verder gebaseerd op de Japanse roman “Maria Beetle” en het uiteindelijke filmscenario is geschreven door Zak Olkewicz. Dit filmscenario is helaas pas het eerste scenario, die hij zelf heeft geschreven zonder samenwerking van andere schrijvers. Ondanks dat hij voor een vermakelijke film heeft weten te zorgen, valt wel aan de film terug te zien dat dit pas zijn eerste geschreven scenario is, want de film heeft zo zijn rommelige kanten. Het verhaal springt namelijk vaak van het chronologische hoofdverhaal vaak terug naar flashbacks of fantasierijke vooruitblikken van de verschillende personages uit de film. Dit maakt het soms lastig om de gehele film precies te kunnen blijven volgen en alle details te onthouden.
Dankzij de vele trailers van de film die te veel over de film zelf en de komedie momenten weggeven, kunnen vele dingen als voorspelbaar overkomen. Voor een betere ervaring van deze film kun je beter proberen de trailers te mijden. Dan heb je meer kans dat je om de komedie van de film kunt lachen. Toch zijn vele komedie momenten wel wat aan de voorspelbare kant en dan helemaal als je bekend bent met een gemiddelde actiekomedie. Zak Olkewicz lijkt soms met zijn schrijfwerk ook wat over te komend alsof hij grappiger denkt te zijn dan hij eigenlijk is.
Een ander probleem van de film is de grootte van de filmcast, want elk verschillend personage draagt wel wat extra bagage met zich mee voorin het verhaal. Hierdoor komt de film soms wel wat te vol over, want elk personage heeft haast zijn eigen achtergrondverhaal, komedie of actiestijl. De cast weet goed en vermakelijk werk neer te zetten, maar niet ieder acteur krijgt evenveel tijd. Sommige worden meer voor een kort komedie moment gebruikt, of spelen verder een vermakelijke cameo. Sommige personages komen zowat onnodig over of zorgen soms voor een meer langdradig gevoel. Met een kleinere filmcast en een meer gefocust verhaal hadden ze een beter film kunnen hebben gehad. De speeltijd had dan ook wat korter kunnen zijn geweest, waardoor de gehele film meer passender over had kunnen gekomen.
Mr.Movies
De film gaat over de crimineel met de codenaam Ladybug (Brad Pitt), die voor zijn een missie een koffer probeert te stelen van andere criminelen. Als hij deze missie succesvol weet te beëindigen wil hij het verder rustiger aan doen met zijn criminele leven en probeert hier tijdens deze missie al een begin mee te maken.
De koffer die hij probeert te stelen is in de handen van de tweeling Tangerine (Aaron Taylor Johnson) en Lemon (Brian Tyree Henry). De tweeling zitten samen in de snelste trein van de wereld in Japan om de koffer af te leveren, hierom gaat Ladybug ook aan boord van deze trein. Aanboort van de trein leert Ladybug dat de trein gevuld is met verkeerde mensen uit de criminele wereld die onderling problemen met elkaar hebben. Ladybug moet de koffer nu zo snel mogelijk in handen zien te krijgen en dan zo snel mogelijk de trein weer zien te verlaten zonder verkeerde mensen achter zich aan te krijgen.
Regisseur David Leitch had voor deze film al een geschiedenis met Brad Pitt als zijn stuntdubbel in andere actiefilms. Samen hebben ze goed onderling aan deze film kunnen werken. Ondanks dat de film wordt gepromoot als een Brad Pitt film deelt hij toch veel tijd met de andere castleden van de film, die hem soms zelfs weten te overschaduwen.
David Leitch weet op mooie en creatieve manieren gebruik te maken van de omgeving waarin de film zich in afspeelt. Ondanks dat de ruimte van een treincoupé kleine lijkt, weet hij hier toch voor spannende en vermakelijke actiescènes te zorgen. Hij heeft genoeg verrassende treincoupés om te gebruiken in zijn film. Verder lijkt hij wat geïnspireerd te zijn door films van Robert Rodriguez en Quentin Tarantino en lijkt zowat elementen van hun films op een respectvolle, maar toch wat gekopieerde manier over te nemen.
De film is verder gebaseerd op de Japanse roman “Maria Beetle” en het uiteindelijke filmscenario is geschreven door Zak Olkewicz. Dit filmscenario is helaas pas het eerste scenario, die hij zelf heeft geschreven zonder samenwerking van andere schrijvers. Ondanks dat hij voor een vermakelijke film heeft weten te zorgen, valt wel aan de film terug te zien dat dit pas zijn eerste geschreven scenario is, want de film heeft zo zijn rommelige kanten. Het verhaal springt namelijk vaak van het chronologische hoofdverhaal vaak terug naar flashbacks of fantasierijke vooruitblikken van de verschillende personages uit de film. Dit maakt het soms lastig om de gehele film precies te kunnen blijven volgen en alle details te onthouden.
Dankzij de vele trailers van de film die te veel over de film zelf en de komedie momenten weggeven, kunnen vele dingen als voorspelbaar overkomen. Voor een betere ervaring van deze film kun je beter proberen de trailers te mijden. Dan heb je meer kans dat je om de komedie van de film kunt lachen. Toch zijn vele komedie momenten wel wat aan de voorspelbare kant en dan helemaal als je bekend bent met een gemiddelde actiekomedie. Zak Olkewicz lijkt soms met zijn schrijfwerk ook wat over te komend alsof hij grappiger denkt te zijn dan hij eigenlijk is.
Een ander probleem van de film is de grootte van de filmcast, want elk verschillend personage draagt wel wat extra bagage met zich mee voorin het verhaal. Hierdoor komt de film soms wel wat te vol over, want elk personage heeft haast zijn eigen achtergrondverhaal, komedie of actiestijl. De cast weet goed en vermakelijk werk neer te zetten, maar niet ieder acteur krijgt evenveel tijd. Sommige worden meer voor een kort komedie moment gebruikt, of spelen verder een vermakelijke cameo. Sommige personages komen zowat onnodig over of zorgen soms voor een meer langdradig gevoel. Met een kleinere filmcast en een meer gefocust verhaal hadden ze een beter film kunnen hebben gehad. De speeltijd had dan ook wat korter kunnen zijn geweest, waardoor de gehele film meer passender over had kunnen gekomen.