The Estate is een nieuwe komedie geregisseerd en geschreven door Dean Craig. Dit is na Love Wedding Repeat pas de tweede film die hij heeft geregisseerd.
In de film leren de zussen Macey (Toni Collette) en Savanna (Anna Faris) dat hun rijke tante Hilda (Kathleen Turner) ernstig ziek is geworden en niet lang meer te leven heeft. De zussen proberen zo snel hun relatie met hun tante te verbeteren in de hoop een goede erfenis van haar te krijgen.
Wanneer de zussen bij hun tante komen, leren ze al snel dat andere familieleden hetzelfde idee hadden. Zo proberen de zussen ervoor te zorgen dat hun tante hun het leukst gaat vinden, maar de rest van hun familieleden maken dit hun niet zo gemakkelijk.
Deze film is een van de eerste films die Dean Craig eigenhandig heeft geregisseerd en geschreven. Dit valt helaas wel terug te zien aan de kwaliteit van de film. Het lijkt vaak alsof hij met zijn eigen geschreven verhaal geen precies idee had wat hij ermee moest doen of waar hij er mee naartoe moest gaan. Zo kan de film eerder langdradig overkomen dan nog echt grappig.
De meeste komedie komt namelijk meer ongemakkelijk of ongeloofwaardig over, waardoor het niet echt meer grappig is. De momenten waar je verwacht te lachen, blijft het eerder dood stil. Verdere komedie momenten zijn dan weer aan de voorspelbare kant, waardoor je ongeveer kunt voorspellen wat er ongeveer gaat gebeuren. De uiteindelijke clou van de grappig is zo niet echt meer zo komisch. Door de ongeloofwaardigheid van de film komt het soms over alsof je naar een liveaction animatie cartoon zit te kijken met het komedie niveau van de latere seizoenen van animatie shows zoals Family Guy.
Dat dit pas de tweede film is die Dean Craig heeft geregisseerd valt ook wel terug te zien aan de manieren waarop hij de film in beeld brengt. Hij lijkt ook niet echt het idee te hebben gehad hoe hij de film op een passende komisch manier in beeld moest brengen. Vele scenes zijn ook bewegelijk gefilmd, waardoor deze eerder storend over komen dan nog echt humoristisch.
Dankzij de mindere kwaliteit van het verhaal krijgen de castleden verder ook weinig kansen om wat goed of komisch met hun rollen te doen. De personages komen meer over als egoïstisch geldwolven, die meer achter de erfenis van hun rijke tante aanzitten voor hun eigen belang. Als er nou nog een personage was geweest, die de tante probeerde te steunen tijdens haar laatste levensdagen, zou je als kijker minstens nog een personage hebben gehad om echt om te geven. Helaas zijn het uiteindelijk allemaal niet echt leuke personages om te blijven volgen voor een hele film. De meeste komen ook eerder storend of irritant over in de film dan dat ze nog echt komisch zijn.
Mr.Movies
In de film leren de zussen Macey (Toni Collette) en Savanna (Anna Faris) dat hun rijke tante Hilda (Kathleen Turner) ernstig ziek is geworden en niet lang meer te leven heeft. De zussen proberen zo snel hun relatie met hun tante te verbeteren in de hoop een goede erfenis van haar te krijgen.
Wanneer de zussen bij hun tante komen, leren ze al snel dat andere familieleden hetzelfde idee hadden. Zo proberen de zussen ervoor te zorgen dat hun tante hun het leukst gaat vinden, maar de rest van hun familieleden maken dit hun niet zo gemakkelijk.
Deze film is een van de eerste films die Dean Craig eigenhandig heeft geregisseerd en geschreven. Dit valt helaas wel terug te zien aan de kwaliteit van de film. Het lijkt vaak alsof hij met zijn eigen geschreven verhaal geen precies idee had wat hij ermee moest doen of waar hij er mee naartoe moest gaan. Zo kan de film eerder langdradig overkomen dan nog echt grappig.
De meeste komedie komt namelijk meer ongemakkelijk of ongeloofwaardig over, waardoor het niet echt meer grappig is. De momenten waar je verwacht te lachen, blijft het eerder dood stil. Verdere komedie momenten zijn dan weer aan de voorspelbare kant, waardoor je ongeveer kunt voorspellen wat er ongeveer gaat gebeuren. De uiteindelijke clou van de grappig is zo niet echt meer zo komisch. Door de ongeloofwaardigheid van de film komt het soms over alsof je naar een liveaction animatie cartoon zit te kijken met het komedie niveau van de latere seizoenen van animatie shows zoals Family Guy.
Dat dit pas de tweede film is die Dean Craig heeft geregisseerd valt ook wel terug te zien aan de manieren waarop hij de film in beeld brengt. Hij lijkt ook niet echt het idee te hebben gehad hoe hij de film op een passende komisch manier in beeld moest brengen. Vele scenes zijn ook bewegelijk gefilmd, waardoor deze eerder storend over komen dan nog echt humoristisch.
Dankzij de mindere kwaliteit van het verhaal krijgen de castleden verder ook weinig kansen om wat goed of komisch met hun rollen te doen. De personages komen meer over als egoïstisch geldwolven, die meer achter de erfenis van hun rijke tante aanzitten voor hun eigen belang. Als er nou nog een personage was geweest, die de tante probeerde te steunen tijdens haar laatste levensdagen, zou je als kijker minstens nog een personage hebben gehad om echt om te geven. Helaas zijn het uiteindelijk allemaal niet echt leuke personages om te blijven volgen voor een hele film. De meeste komen ook eerder storend of irritant over in de film dan dat ze nog echt komisch zijn.