The Good German (2006)

If war is hell then what comes after?

Een mislukt experiment van Steven Soderbergh.

play

5,6 details

105 Min

Drama
Mystery
Thriller

Verenigde Staten

watchlist

105 Min

Verenigde Staten

Tijdens de puinhopen van het naoorlogse Berlijn is Jake Geismar (George Clooney) oorlogscorrespondent van het Amerikaanse leger. Hij raakt verwikkeld in een relatie met Lena Brandt (Cate Blanchett). Zij is een voormalige liefde wier vermiste man het object van een zoektocht is door de Amerikaanse en Russische legers. De intrige stijgt naarmate Jake de geheimen van Lena probeert te ontrafelen maar die zij uit radeloosheid probeert te verbergen om haar man en zichzelf uit Berlijn te krijgen. Tully (Tobey Maguire), een Amerikaanse soldaat uit de motoreenheid, fungeert als Jake's chauffeur in Berlijn. Hij heeft connecties op de zwarte markt die Lena mogelijk kunnen helpen of die hen in nog meer problemen kunnen brengen....

Regie: Steven Soderbergh
Cast: George Clooney, Cate Blanchett, Tobey Maguire, Tony Curran, Jack Thompson, Ravil Isyanov, J. Paul Boehmer, Dave Power, Boris Kievsky, John Roeder, Aleksandr Sountsov, Dominic Comperatore, Vladimir Kulikov, Igor Korosec, Yevgeniy Narovlyanskiy.
Release: 08.12.2006

Filmtotaal Recensie

Regie: Steven Soderbergh | Cast: George Clooney (Jake Geismar), Cate Blanchett (Lena Brandt), Tobey Maguire (Tully), e.a. | Speelduur: 105 minuten | Jaar: 2006

Steven Soderbergh is een experimenteerder pur sang. Bijna elke film die hij heeft gemaakt, is op de een of andere manier wel een vormexperiment. Van zijn debuut Sex, Lies & Videotape tot zijn recentste werken als Bubble en het nu in Nederland uitgebrachte The Good German. Zelfs zijn grote Hollywoodfilms zijn in wezen niks anders dan stijl- en vormoefeningen. Hoe leuk dat ook kan uitpakken, veel meer dan dat wordt het niet. The Good German is ook zon experiment, een vreemd allegaartje van allerlei stijlen die nooit een coherent geheel vormen.

Het lijkt Soderberghs bedoeling te zijn geweest om met The Good German een eerbetoon te maken aan oude Hollywoodfilms uit de jaren veertig en aan de film noir, en tegelijkertijd een film af te leveren die zich kwalitatief met die klassiekers kan meten. Op beide fronten heeft hij gefaald. Zijn aanpak is te vergelijken met die van een kok die besluit om alle ingrediënten uit een recept bij elkaar te graaien en die in één pan te mikken, zonder eerbied voor het zorgvuldig uitgebalanceerde recept. Roeren maar!

Lees verder