Point of No Return (1993)
The Government gave her a choice. Death. Or life as an assassin. Now, there's no turning back.
The Government gave her a choice. Death. Or life as an assassin. Now, there's no turning back.
Magalaan
Getypt tijdens de film:
Maggie een opstandige tiener. Ze overvalt haar eigen ouders met vrienden en doodt na afloop een politieagent zonder enige reden. Wordt ter dood veroordeeld maar overleeft de executie met vergif. Hoe wordt niet uigelegd maar waarschijnlijk omdat haar moeder er niet bij was).
Ze wordt daarna in een trainingsinstituut opgenomen om haar te civiliseren en een huurmoordenares voor de regering te maken, maar dat wordt haar nog niet verteld. Haar training bestaat voornamelijk uit lessen van een vrouwelijke trainster om haar wat beschaafder te laten ogen. Maar ze heeft een sympathieke mannelijk begeleider die zich om haar bekommert en een beetje Hugh Grant probeert te imiteren.
Na een half jaar gaat ze met haar instructeur uit eten, de eerste keer dat ze naar buiten mag, ze is zo blij. Ze worden romantisch opgehaald in een witte limousine en drinken in een duur restautant Dom Perignon. Tijdens het eten vertelt hij dat ze per direct een paar mensen moet ombrengen. Ze hebben echter het vluchtraam dicht gespijkerd om het haar extra moeilijk te maken en ze moet wat meer mensen dood schieten. Dat gaat haar echter moeiteloos af.
Ze is dus een koelbloedige moordenares, zeg maar een gevoelloze psychopate, maar de regisseur probeert haar tegelijkertijd voor te stellen als een kwetsbare tiener met pubertijdsproblemen. Nog verrassender is dat het een en ander afspeelt tegen Richard Klaiderman muziek alsof we naar een liefdesroman zitten te kijken. We voelen even een erotische spanning tussen haar en haar trainer (ook huurmoordenaar) maar er gebeurt niets.
Daarna mag ze voor het het centrum voorgoed verlaten. Ze vindt een appartement en leert in de supermarkt een leuke jongen kennen en nodigt hem uit voor het eten. Een romantische intermezzo met de uiterst gevoelige muziek van Nina Simone volgt, haar favoriete muziek als ze boos is. Samen beleven ze een romantische periode. Vriendje wil weten waarom ze zo weinig over haar leven vertelt. Dan blijkt dat haar moeder van Nina Simone hield en ze het zo heerlijk rauw en gepassioneerd vond.
De twee tortelduifjes liggen in bed, maar dan wordt ze gebeld voor een volgende opdracht bij een hotel. Op de plaats aangekomen moet ze zich verkleden als serveerster. Verder wordt haar niets verteld. Ze wacht tot ze de opdracht krijgt om een bestelling naar boven te brengen. Daar zijn een groot aantal mensen. Daarna mag ze weer naar huis gaan. Net als ze in haar keurige mantelpakje in haar auto wil stappen, ziet ze dat de hele verdieping ontploft.
Haar trainer wacht haar op. Ze moet hem uitnodigen als oom Bob omdat hij haar vriendje wil natrekken. Al die tijd gedraagt Maggie zich als een onschuldige tiener die helemaal geen last heeft dat ze net weer tien mensen heeft vermoord. Tieners zijn tenslotte te druk met hun eigen dingetjes. Haar vriendje kijkt jaloers naar ome Bob. Ome bob vertelt een romantisch kletsverhaal van haar op een paard als kind dat diepe indruk maakt en geeft hen een paar tickets naar New Orleans, hij zit in de reisbusiness.
Samen hebben de verliefde tieners daar veel lol. Op weg naar hun appartement worden ze overvallen door een paar stevige knapen, waar Maggie snel korte metten mee maakt. Daarna gaat de honeymoon verder. helaas wordt ze gebeld dat ze in het badkamerkastje moet kijken. Daar vind ze een headset die haar instructies geeft. Ze vind een snipergeweer met geluidsdemper en moet het raam openen. Terwijl haar vriend van achter de badkamer deur met haar praat (romantische muziek) moet zij iemand dood schieten. Ze huilt achter de zoeker van haar snipergeweer. Ze schiet een vrouw in het wit af, dan komt haar vriend binnen, ze heeft het geweer al weer opgeborgen. De vriend wil weten waarom ze huilt. Ze zegt dat ze iets slechts heeft gedaan waarvoor ze moet boeten (meer Richard Klaiderman muziek. Ze huilt om haar ongeluk.
Ze wordt boos op haar trainer en wil stoppen. Maar is geen uitweg, zegt hij. Ze zegt, ik kan zo niet langer leven, je hebt me een beter mens gemaakt (echt waar). Maar hij geeft een nieuwe opdracht. Ze moet bij een sheik inbreken, informatie stelen en hem ombrengen. Ze wil weten of ze daarmee los kan kopen, het antwoord is nee. (Richard Klaiderman muziek).
Ook haar trainster kan haar niet helpen. Ze gooit haar opdracht weg en gaat naar huis. Maar haar trainer komt deze weer brengen. Ze zegt dat ze het niet aankan. Hij belooft dat hij haar zal proberen te helpen als ze de opdracht succesvol afrondt. Ze moet zich uitgeven voor de vriendin van de sheik. Ze traint samen met een vrouw, haar vriend vertrouwt het niet langer en wordt opstandig.
Het is duidelijk dat Maggie in een heus existentieel conflict dreigt te komen nu haar prille liefdesrelatie niet te combineren valt met die van voortdurende huurmoordenaar. Ze ziet een film waarin een vrouw een onderdrukkende man dood schiet die sprekend lijkt op haar trainer. (Zou dat wat betekenen?)
Vermomd als kapster weet ze met een collega bij de vriendin van de sheik binnen te dringen en haar buiten westen te spuiten, waarbij de twee bewakers vermoord worden. Ze roepen een cleaner en die vermoordt ook nog even een bewaker. De vrouw die ze verdoofd hebben wordt levend in een bad met zoutzuur gegooid. Haar vriendin protesteert en wordt doodgeschoten. Ze houdt zich in en gaat verder met de opdracht. Ondertussen hoort haar trainer dat zij na de opdracht ook uit de weg geruimd moet worden.
Ze overvalt de sjeik. die geeft de informatie, buiten wordt haar chauffeur gesnapt door een bediende die hij even vermoord. Ze zegt de sheik naar de grond te bukken maar aarzelt met het doodschieten en er ontstaat een vechtpartij, de sheik overleeft terwijl ze vlucht met de chauffeur. Die zet de radio aan en wil haar dood schieten maar ze reageert sneller. Er ontstaat een vechtpartij waarbij haar probeert te kelen terwijl hij ondertussen door de auto verpletterd wordt.
Thuis gekomen neemt ze een douche, weer romantische muziek van Nina Simone. Haar vriend ziet haar gebutste gezicht. Maar ze praat niet. De trainer komt weer langs. De vriend zegt dat ze zonder iets vertrokken is. Ze heeft een briefje achtergelaten voor hem. Maar dat heeft hij verscheurt. Hij vraagt of hij haar plaat van Nina Simone mag meenemen. Dan bekent de trainer: Ik houd van haar. Waarop de vriend zegt: We zullen haar missen. (Richard Klaiderman muziek).
Van een afstandje heeft ze toegekeken en keert terug naar het huis, maar de trainer is niet echt weg gegaan. Terwijl hij met zijn baas praat zegt de trainer zegt dat ze overleden is tijdens de opdracht. (Meer gevoelige muziek van Richard Klaiderman). Hij hield dus echt van haar. Daar eindigt dit Romantische verhaal van Maggie de seriemoordenares.
Het moet gezegd worden, ook al vermoordde ze tientallen mensen, ze verloor nooit haar kinderlijke onschuld. Daarom gunnen we haar van harte dat ze nog lang en gelukkig leeft.
Tarkus
Ik vind dit een van Bridget Fonda's beste vertolkingen, nadien heb ik niet veel goeds meer van haar gezien trouwens.
Het verhaal is simpel maar ook wel boeiend.
Het was een hele tijd geleden dat ik de prent nog eens had gezien, en heb me er terug met vermaakt, net zoals de eerste keer.