Filmtotaal Recensie
Regie: Florent Emilio Siri | Cast: Bruce Willis (Jeff Talley), Kevin Pollak (Walter Smith), Jimmy Bennett (Tommy Smith), Michelle Horn (Jennifer Smith) e.a. | Duur: 113 min.
Bruce Willis schijnt het te hebben gehad met het spelen van actiehelden. "Ik ben het zat geworden over straat te rennen met een pistool in mijn hand", aldus de kale acteur een aantal maanden geleden. Begrijpelijk, maar hoe zit het dan met Hostage? Zowel de titel als de premisse (gijzelingsonderhandelaar wordt door boeven die zijn gezin hebben gekidnapt, gedwongen een gijzeling naar hun hand te zetten) beloven een film waarin pistolen en over straat rennen tot de verplichte nummers behoren. Maar het lijkt Bruce menens te zijn, want in Hostage is hij geen actieheld eerder het gekwelde middelpunt in een nogal grimmig verhaal, dat obligaat actiegeweld wil vermijden en liever de weg van slecht uitgewerkt psychologisch drama inslaat. De film is daardoor vaak eerder deprimerend dan enerverend, en lange tijd ook behoorlijk saai. Inderdaad lieve lezers: het bezwaar tegen deze thriller is dat hij niet de formule wil volgen. Het is ook nooit goed.
De sombere toon van de film wordt al snel gezet: een vol behaarde en bebaarde Bruce Willis maakt als toponderhandelaar bij de politie van L.A. een grove inschattingsfout, waardoor een gijzeling uitmondt in een bloedbad. Een klein jongetje laat het leven in de armen van Bruce, die daarop besluit zijn hoofd kaal te scheren en politieman te worden in een slaapstadje waar iedere dag tot Misdaadvrije Dag wordt uitgeroepen. Zijn vrouw denkt over een scheiding en zijn dochter praat niet met hem; dit maakt voor de plot verder weinig uit, maar het illustreert hoe belangrijk het voor de makers was om geen enkel lichtpuntje in deze film toe te laten.
