Als meester van de horror zou je denken dat Stephen King nergens meer van schrikt. Toch was er één film die zó angstaanjagend was, dat hij halverwege moest afhaken. "Ik was compleet van de kaart," gaf hij later toe over The Blair Witch Project.

De schrijver, bekend van griezelklassiekers als It en The Shining, keek de film tijdens zijn herstel na een ernstig auto-ongeluk. Toen zijn zoon hem halverwege vroeg of ze moesten stoppen, zei hij zonder aarzeling ja. "Ik was gewoon te bang om verder te kijken."

Gigantische winst
The Blair Witch Project uit 1999 is een low-budgetfilm van Daniel Myrick en Eduardo Sánchez, die slechts $60.000 kostte, maar meer dan $248 miljoen opbracht. De film staat bekend als dé grondlegger van het 'found footage'-genre en speelt in op primitieve angsten.

Het verhaal volgt drie studenten die verdwalen in een bos terwijl ze een documentaire maken over een lokale legende. Er is nauwelijks muziek, geen zichtbare dreiging, en juist dat maakt het beklemmend. King noemde het "de ergste nachtmerrie die je ooit hebt gehad."

Intense horror
Voor King kwam de horror extra hard aan doordat hij zelf in een kwetsbare situatie zat. De film vervaagt de grens tussen fictie en realiteit, en dat voelde voor hem te echt. De onzichtbare dreiging, de angst in de stemmen: het kroop recht onder zijn huid.


Later schreef hij over het ijzingwekkende einde: "De camera valt, en je ziet alleen maar vaag niets. En dan zijn er de aftiteling en dat kinderlijke gevoel van pure angst." Zelfs voor iemand die zelf clowns, monsters en moordenaars verzint, was dit te eng.

Paranoia
Wat The Blair Witch Project zo angstaanjagend maakt, is dat je nooit ziet wát er jaagt. Dat maakt de angst universeel en tijdloos. Geen jumpscares, geen bloederige monsters, alleen pure paranoia. Precies datgene waar Stephen King zelf ook groot mee werd.