Het is haast onmogelijk om iemand anders dan Emma Stone en Ryan Gosling voor je te zien als Mia en Seb in La La Land. Toch waren zij niet de eerste keus van regisseur Damien Chazelle. Oorspronkelijk had hij zijn oog laten vallen op Emma Watson en Miles Teller.
Beide acteurs haakten uiteindelijk af, al is het maar de vraag of ze echt geschikt waren geweest voor de film. Watson werd later stevig bekritiseerd om haar gezongen optredens in Beauty and the Beast, en de chemie tussen haar en Teller was waarschijnlijk een stuk minder sprankelend geweest.
Missende kenmerken
Hoewel Watson bekendstaat als een sterke dramatische actrice, ontbreekt het haar aan de luchtigheid en charme die Stone zo natuurlijk meebrengt. Ook Miles Teller, hoewel een solide acteur, mist de verfijnde flair en het muzikale gevoel van Gosling, die zelf piano leerde spelen voor de rol.
De keuze om uiteindelijk voor Stone en Gosling te gaan, bleek goud waard. De twee hadden al eerder samen gespeeld in Crazy, Stupid, Love en Gangster Squad, en hun onderlinge chemie is vanaf de eerste scène in La La Land onmiskenbaar aanwezig.
Belangrijke eigenschap
Die chemie is cruciaal in een film die zo leunt op romantiek, dans en muziek. Het klassieke Hollywood-gevoel dat La La Land oproept, vraagt om acteurs die dat moeiteloos kunnen uitstralen. Stone en Gosling belichamen precies dat, iets wat Watson en Teller waarschijnlijk niet hadden kunnen evenaren.
De film werd een enorm succes: met een budget van $30 miljoen bracht La La Land wereldwijd meer dan $470 miljoen op. Het leverde zes Oscars op, waaronder Beste Regie voor Chazelle en Beste Actrice voor Stone, al ging de prijs voor Beste Film op het laatste moment naar Moonlight.
Goede beslissing
Uiteindelijk bleek de casting van Stone en Gosling een schot in de roos. Hun vertolkingen zijn inmiddels iconisch en moeilijk weg te denken uit de filmgeschiedenis. Misschien zijn sommige dingen gewoon bedoeld om te gebeuren, zoals deze perfecte filmchemie, op én naast het scherm.
Beide acteurs haakten uiteindelijk af, al is het maar de vraag of ze echt geschikt waren geweest voor de film. Watson werd later stevig bekritiseerd om haar gezongen optredens in Beauty and the Beast, en de chemie tussen haar en Teller was waarschijnlijk een stuk minder sprankelend geweest.
Missende kenmerken
Hoewel Watson bekendstaat als een sterke dramatische actrice, ontbreekt het haar aan de luchtigheid en charme die Stone zo natuurlijk meebrengt. Ook Miles Teller, hoewel een solide acteur, mist de verfijnde flair en het muzikale gevoel van Gosling, die zelf piano leerde spelen voor de rol.
De keuze om uiteindelijk voor Stone en Gosling te gaan, bleek goud waard. De twee hadden al eerder samen gespeeld in Crazy, Stupid, Love en Gangster Squad, en hun onderlinge chemie is vanaf de eerste scène in La La Land onmiskenbaar aanwezig.
Belangrijke eigenschap
Die chemie is cruciaal in een film die zo leunt op romantiek, dans en muziek. Het klassieke Hollywood-gevoel dat La La Land oproept, vraagt om acteurs die dat moeiteloos kunnen uitstralen. Stone en Gosling belichamen precies dat, iets wat Watson en Teller waarschijnlijk niet hadden kunnen evenaren.
De film werd een enorm succes: met een budget van $30 miljoen bracht La La Land wereldwijd meer dan $470 miljoen op. Het leverde zes Oscars op, waaronder Beste Regie voor Chazelle en Beste Actrice voor Stone, al ging de prijs voor Beste Film op het laatste moment naar Moonlight.
Goede beslissing
Uiteindelijk bleek de casting van Stone en Gosling een schot in de roos. Hun vertolkingen zijn inmiddels iconisch en moeilijk weg te denken uit de filmgeschiedenis. Misschien zijn sommige dingen gewoon bedoeld om te gebeuren, zoals deze perfecte filmchemie, op én naast het scherm.
