Kevin Costner staat bekend als een man met een sterke eigen wil en een uitgesproken visie. Al decennialang kiest hij zijn eigen pad in Hollywood, zelfs als dat betekent dat hij botst met studio's of regisseurs. Voor Costner is compromis zelden een optie.

Toch is hij zonder twijfel een icoon: films als Dances with Wolves en The Bodyguard maakten hem tot een van de grootste sterren van zijn generatie. Maar achter die successen schuilt ook een diepe frustratie over hoe Hollywood films beoordeelt.

Grote irritatie
Wat Costner al zijn hele carrière verafschuwt, is het gebruik van testscreenings. "God verhoede dat ze het gaan testscreenen," zei hij ooit. Volgens hem leidt dat steevast tot paniek: "Dan breekt de hel los." Hij beschouwt dit proces als funest voor creativiteit.

Voor Costner zijn films emotionele ervaringen, geen producten die je rationeel kunt meten. Zodra studio's cijfers gaan hangen aan scènes of montages, verliezen films volgens hem hun ziel. "Dan zijn ze op hun kwetsbaarst," stelt hij onomwonden.

Wisselende resultaten
Zijn koppigheid bracht hem niet altijd succes. Sommige films flopten ondanks zijn inzet om zijn visie koste wat het kost te realiseren. Hij weigerde bijvoorbeeld The Postman in te korten, ondanks desastreuze testresultaten. Studio's besloten later toch zelf in te grijpen.


Ondanks een tegenvallende opbrengst van zijn nieuwer project Horizon, blijft Costner geloven in het lange leven van films, niet in hun openingsweekend. "Ik geloof meer in de levensduur van een film dan in het succes van vrijdagavond," zei hij. Die overtuiging stuurt al zijn keuzes.

Eigen visie
Kevin Costner is en blijft een Hollywood-maverick: iemand die weigert te buigen voor commerciële druk. Of zijn films nu floppen of zegevieren, hij blijft trouw aan zijn visie. En ook al "breekt de hel los", hij zou het niet anders willen.