in Featured
Voordat George Clooney uitgroeide tot een filmicoon, was hij gewoon een jonge, beginnende acteur die - net als zovelen - zijn weg probeerde te vinden in Hollywood. In zijn jongere jaren gedroeg Clooney zich als een losgeslagen rebel die vrijwel niets serieus nam, wat leidde tot enkele eigenaardige keuzes tijdens audities.
Clooney bleef een decennium lang in relatieve onbekendheid ploeteren voordat hij in 1994 eindelijk doorbrak met zijn rol als Dr. Doug Ross in ER. Zijn lakse houding tijdens audities heeft daar mogelijk aan bijgedragen.
Rekwisieten
Als hij geen tijdrovende, ingewikkelde grappen uithaalde met zijn kamergenoot Richard Kind, stortte Clooney zich met ogenschijnlijk roekeloze overgave op audities voor rollen van alle soorten en maten, alsof het hem niet eens uitmaakte of hij de rol kreeg.
"Ik was echt van de rekwisieten", vertelde Clooney ooit aan W Magazine. "Ik nam een hond mee naar een auditie en hield hem gewoon onder mijn arm, ook al kwam er helemaal geen hond voor in de scène. Het was voor Family Ties. Ik kreeg de rol niet, dus het werkte duidelijk niet."
Meest gênante auditie
Bij een andere auditie, voor een oorlogsfilm waarin geen tekst zat, moest hij doen alsof hij onder vuur lag, op een landmijn stapte en in een schuttersputje dook. Hij kon zich niet volledig inleven in die ingebeelde situatie en bekende lachend: "Ik kreeg die rol ook niet."
Maar Clooney's meest gênante auditie vond plaats in de vroege jaren 90, toen hij auditie mocht doen voor Bram Stoker's Dracula, geregisseerd door niemand minder dan Francis Ford Coppola. Het is niet helemaal duidelijk voor welke rol hij opging, maar Clooney herinnerde zich dat het om een dronkenlap ging. Dus deed hij wat hem in zijn alles-of-niets-mentaliteit logisch leek: hij ging stomdronken naar de auditie.
Liep niet goed af
"Ik moest een dronkaard spelen, dus ik werd echt dronken om het te doen", herinnerde Clooney zich in 2016. Niet geheel verrassend draaide Clooney's gewaagde poging om een rol te bemachtigen in Coppola's filmproject uit op een fiasco. Hij vertelde hoe Coppola persoonlijk zijn agent opbelde en vol ongeloof riep: "Hij was dronken!" Met lichte schaamte gaf Clooney toe: "Dat liep niet goed af."
Toch betaalde Clooney's reeks mislukte audities zich uiteindelijk op een andere manier uit. Hij onthulde dat veel beginnende acteurs te veel de neiging hebben om een auditie in te gaan met de gedachte: "Alsjeblieft, vind me aardig, alsjeblieft." Casting directors kunnen die wanhoop meteen ruiken, wat de geloofwaardigheid van het spel ondermijnt.
Niet te serieus nemen
Door alles doelbewust niet al te serieus te nemen, probeerde Clooney die wanhoop juist te vermijden. "Als je de druk weghaalt, verandert dat je manier van auditeren", legde hij uit. "En dat duurde lang voordat ik dat begreep." De volgende stap in Clooney's groei was het eerlijk erkennen waar hij op dat moment stond in zijn carrière.
Zelfs toen hij al succes had met ER, zag hij zichzelf nog als "een filmacteur die toevallig televisie deed", maar hij slaagde er desondanks niet in om filmrollen te bemachtigen. Pas toen hij toegaf "ik ben een tv-acteur", viel er nog een laag druk van zijn schouders. En ironisch genoeg begonnen de filmrollen toen wél binnen te stromen.
Clooney bleef een decennium lang in relatieve onbekendheid ploeteren voordat hij in 1994 eindelijk doorbrak met zijn rol als Dr. Doug Ross in ER. Zijn lakse houding tijdens audities heeft daar mogelijk aan bijgedragen.
Rekwisieten
Als hij geen tijdrovende, ingewikkelde grappen uithaalde met zijn kamergenoot Richard Kind, stortte Clooney zich met ogenschijnlijk roekeloze overgave op audities voor rollen van alle soorten en maten, alsof het hem niet eens uitmaakte of hij de rol kreeg.
"Ik was echt van de rekwisieten", vertelde Clooney ooit aan W Magazine. "Ik nam een hond mee naar een auditie en hield hem gewoon onder mijn arm, ook al kwam er helemaal geen hond voor in de scène. Het was voor Family Ties. Ik kreeg de rol niet, dus het werkte duidelijk niet."
Meest gênante auditie
Bij een andere auditie, voor een oorlogsfilm waarin geen tekst zat, moest hij doen alsof hij onder vuur lag, op een landmijn stapte en in een schuttersputje dook. Hij kon zich niet volledig inleven in die ingebeelde situatie en bekende lachend: "Ik kreeg die rol ook niet."
Maar Clooney's meest gênante auditie vond plaats in de vroege jaren 90, toen hij auditie mocht doen voor Bram Stoker's Dracula, geregisseerd door niemand minder dan Francis Ford Coppola. Het is niet helemaal duidelijk voor welke rol hij opging, maar Clooney herinnerde zich dat het om een dronkenlap ging. Dus deed hij wat hem in zijn alles-of-niets-mentaliteit logisch leek: hij ging stomdronken naar de auditie.
Liep niet goed af
"Ik moest een dronkaard spelen, dus ik werd echt dronken om het te doen", herinnerde Clooney zich in 2016. Niet geheel verrassend draaide Clooney's gewaagde poging om een rol te bemachtigen in Coppola's filmproject uit op een fiasco. Hij vertelde hoe Coppola persoonlijk zijn agent opbelde en vol ongeloof riep: "Hij was dronken!" Met lichte schaamte gaf Clooney toe: "Dat liep niet goed af."
Toch betaalde Clooney's reeks mislukte audities zich uiteindelijk op een andere manier uit. Hij onthulde dat veel beginnende acteurs te veel de neiging hebben om een auditie in te gaan met de gedachte: "Alsjeblieft, vind me aardig, alsjeblieft." Casting directors kunnen die wanhoop meteen ruiken, wat de geloofwaardigheid van het spel ondermijnt.
Niet te serieus nemen
Door alles doelbewust niet al te serieus te nemen, probeerde Clooney die wanhoop juist te vermijden. "Als je de druk weghaalt, verandert dat je manier van auditeren", legde hij uit. "En dat duurde lang voordat ik dat begreep." De volgende stap in Clooney's groei was het eerlijk erkennen waar hij op dat moment stond in zijn carrière.
Zelfs toen hij al succes had met ER, zag hij zichzelf nog als "een filmacteur die toevallig televisie deed", maar hij slaagde er desondanks niet in om filmrollen te bemachtigen. Pas toen hij toegaf "ik ben een tv-acteur", viel er nog een laag druk van zijn schouders. En ironisch genoeg begonnen de filmrollen toen wél binnen te stromen.
