Peter Bogdanovich was zowel als acteur als als regisseur bekend. Hij speelde onder andere in de HBO-serie The Sopranos en in Orson Welles' laatste film The Other Side of the Wind (2018), die hij ook hielp voltooien. Zijn doorbraak als regisseur kwam er in 1971 met The Last Picture Show, waarvoor hij genomineerd was voor de Oscar voor Beste Regisseur.
Drie jaar eerder, in 1968, maakte Bogdanovich echter zijn regiedebuut met de thrillerfilm Targets, een van de meest unieke en verontrustende thrillers uit de jaren zestig. Bogdanovich speelt ook mee in de film, naast Tim O'Kelly, Boris Karloff, Nancy Hsueh, James Brown, Arthur Peterson en Sandy Baron.
Verhaal
De film vertelt twee parallelle verhalen die samenkomen in de climax. Het ene volgt Bobby Thompson (O'Kelly), een ogenschijnlijk normale en keurige jongeman die zonder aanleiding aan een moordpartij begint. Het andere volgt Byron Orlok (Karloff), een iconische horroracteur die, gedesillusioneerd door het echte geweld in de wereld, overweegt om met pensioen te gaan.
Het personage en de daden van Bobby Thompson zijn gemodelleerd naar Charles Whitman, die in 1966 verantwoordelijk was voor de schietpartij vanaf de toren van de Universiteit van Texas. Het personage Byron Orlok, genoemd naar graaf Orlok, is gebaseerd op Karloff, met als fictief element dat hij verbitterd is geraakt over de filmindustrie en met pensioen wil gaan. De rol betekende Karloffs laatste verschijning in een grote Amerikaanse film.
Commentaar op geweld
Tegen de achtergrond van de culturele onrust van de late jaren zestig is de film een schokkend commentaar op het geweld in het moderne Amerika. Het oude, fictieve griezelgenre wordt tegenover het maar al te echte, zinloze vuurwapengeweld geplaatst.
O'Kelly is opvallend kalm en beheerst terwijl hij onschuldige mensen neerschiet, alsof het niet meer is dan een dagelijkse bezigheid, en dan nog niet eens een inspannende. Dat maakt het des te angstaanjagender.
Climax
De finale, die zich afspeelt op een drive-inbioscoop, is een meesterwerk van spanning en een uiterst gepaste climax van alles wat eraan voorafging. Targets is onheilspellend, weemoedig en zijn tijd ver vooruit.
Targets werd uitgebracht door Paramount Pictures, kort na de moorden op Martin Luther King Jr. en Robert F. Kennedy, en flopte aanvankelijk aan de kassa. Ondanks het commerciële falen werd de film positief ontvangen door critici en opgenomen in het boek 1001 Movies You Must See Before You Die uit 2003. Het heeft een score van 89% op Rotten Tomatoes.
Kijken?
Wil je Targets zien? Je kunt de film huren en kopen op Prime Video.
Drie jaar eerder, in 1968, maakte Bogdanovich echter zijn regiedebuut met de thrillerfilm Targets, een van de meest unieke en verontrustende thrillers uit de jaren zestig. Bogdanovich speelt ook mee in de film, naast Tim O'Kelly, Boris Karloff, Nancy Hsueh, James Brown, Arthur Peterson en Sandy Baron.
Verhaal
De film vertelt twee parallelle verhalen die samenkomen in de climax. Het ene volgt Bobby Thompson (O'Kelly), een ogenschijnlijk normale en keurige jongeman die zonder aanleiding aan een moordpartij begint. Het andere volgt Byron Orlok (Karloff), een iconische horroracteur die, gedesillusioneerd door het echte geweld in de wereld, overweegt om met pensioen te gaan.
Het personage en de daden van Bobby Thompson zijn gemodelleerd naar Charles Whitman, die in 1966 verantwoordelijk was voor de schietpartij vanaf de toren van de Universiteit van Texas. Het personage Byron Orlok, genoemd naar graaf Orlok, is gebaseerd op Karloff, met als fictief element dat hij verbitterd is geraakt over de filmindustrie en met pensioen wil gaan. De rol betekende Karloffs laatste verschijning in een grote Amerikaanse film.
Commentaar op geweld
Tegen de achtergrond van de culturele onrust van de late jaren zestig is de film een schokkend commentaar op het geweld in het moderne Amerika. Het oude, fictieve griezelgenre wordt tegenover het maar al te echte, zinloze vuurwapengeweld geplaatst.
O'Kelly is opvallend kalm en beheerst terwijl hij onschuldige mensen neerschiet, alsof het niet meer is dan een dagelijkse bezigheid, en dan nog niet eens een inspannende. Dat maakt het des te angstaanjagender.
Climax
De finale, die zich afspeelt op een drive-inbioscoop, is een meesterwerk van spanning en een uiterst gepaste climax van alles wat eraan voorafging. Targets is onheilspellend, weemoedig en zijn tijd ver vooruit.
Targets werd uitgebracht door Paramount Pictures, kort na de moorden op Martin Luther King Jr. en Robert F. Kennedy, en flopte aanvankelijk aan de kassa. Ondanks het commerciële falen werd de film positief ontvangen door critici en opgenomen in het boek 1001 Movies You Must See Before You Die uit 2003. Het heeft een score van 89% op Rotten Tomatoes.
Kijken?
Wil je Targets zien? Je kunt de film huren en kopen op Prime Video.
