In een interview noemde hij Kung Fu Panda, de hitfilm met de stem van Jack Black, "in alle opzichten een parodie op Kill Bill". Tarantino vond dat het verhaal, de stijl en zelfs de martial arts-choreografie verdacht veel leken op zijn iconische wraakfilm uit 2003.
Overeenkomsten
Waar Kill Bill draait om een bloederige vendetta van een vrouwelijke samoerai, volgt Kung Fu Panda een onhandige panda die kungfu leert om zijn vijanden te verslaan. Toch ziet Tarantino meer dan oppervlakkige overeenkomsten. Hij spreekt zelfs van "culturele imitatie".
De opvallend vormgegeven vechtscènes, snelle muziekkeuzes en Oosterse esthetiek zouden volgens hem allemaal elementen zijn die zijn stijl kopiëren. "Ze hebben mijn saus gebruikt voor een kinderfilm," grapte hij in een later interview, al was de ondertoon allesbehalve luchtig.
Geen probleem
Toch zegt Tarantino dat het hem niet echt dwarszit. "Ze zijn nooit zo goed als mijn films," verklaarde hij. Volgens hem maken imitaties zijn werk alleen maar waardevoller. De originele bron blijft altijd het krachtigst, stelt de regisseur met overtuiging.
Toch roept zijn claim ook vragen op. Heeft Tarantino zelf niet ook elementen geleend van oudere kungfu-klassiekers, Japanse anime en spaghettiwesterns? In die zin is zijn werk óók een mengvorm van stijlen. Is kunst dan niet altijd een doorlopende ketting van invloed?
Blijvende impact
Feit blijft: Kung Fu Panda was een megasucces. De film bracht wereldwijd meer dan 630 miljoen dollar op en kreeg meerdere vervolgen. Jack Black, Angelina Jolie en Dustin Hoffman spraken de stemmen in, en DreamWorks Animations draaide er een bloeiende franchise uit.