Op 29 maart 1993 stapte Al Pacino eindelijk het podium op bij de Academy Awards om een Oscar voor Beste Acteur in ontvangst te nemen. Ongelooflijk genoeg was hij al zeven keer eerder genomineerd, maar hij keerde altijd met lege handen terug; tot dan.
Hij won het beeldje voor zijn rol als luitenant-kolonel Frank Slade in de dramafilm Scent of a Woman (1992). De film werd geproduceerd en geregisseerd door Martin Brest en werd door Bo Goldman bewerkt naar de Italiaanse roman Il buio e il miele (Duisternis en honing) van Giovanni Arpino. Deze was eerder al bewerkt door Dino Risi voor zijn Italiaanse film Profumo di donna uit 1974.
Positieve reacties
Naast Pacino spelen ook Chris O'Donnell, James Rebhorn, Philip Seymour Hoffman, Gabrielle Anwar en Bradley Whitford mee in de film. Scent of a Woman gaat over een leerling van een voorbereidend internaat die rond Thanksgiving een tijdelijke baan aanneemt als gezelschapsheer en assistent van Slade, een gepensioneerde luitenant-kolonel van het leger, die blind, depressief en humeurig is.
De film kreeg over het algemeen positieve reacties van critici en was een kassucces. Pacino won de Oscar voor Beste Acteur voor zijn vertolking en de film werd daarnaast genomineerd voor Beste Regisseur, Beste Film en Beste Bewerkte Scenario. Het won ook drie Golden Globes.
Allerminst beste werk
Hoewel hij zijn eerste en voorlopig enige Oscar won voor deze rol, was Pacino zelf niet volledig tevreden met zijn vertolking van Slade in Scent of a Woman. Zowel cinefielen als critici waren het erover eens dat dit allerminst zijn beste werk was.
In een carrière met nominaties voor onvergetelijke rollen als Michael Corleone, Frank Serpico en Sonny Wortzik, voelde het winnen van het beeldje voor luitenant-kolonel Frank Slade alsof de Academy hem eindelijk beloonde voor eerdere gemiste kansen; een beetje zoals Leonardo DiCaprio later werd bekroond voor The Revenant.
Voorbereid
Pacino bereidde zich wel grondig voor op de rol. Zo bracht hij tijd door bij cliënten van de Associated Blind Foundation in New York en sprak uitgebreid met mensen die hun zicht onder traumatische omstandigheden hadden verloren. Ook leerde hij van de Lighthouse Guild hoe blinden zich in het dagelijks leven redden: hoe ze een kamer navigeren, zichzelf een drankje inschenken of een sigaar aansteken.
Uiteindelijk gaf Pacino evenveel van zichzelf aan deze rol als aan al zijn andere. In zijn bijzonder aangrijpende memoires Sonny Boy schreef hij: "Er was veel waar ik mezelf doorheen moest slepen om luitenant-kolonel Frank Slade te spelen. Hij was een spuiter. Hij was een echte zuipschuit. Een alcoholist en een complete tiran."
Ging te ver
Op de set had hij vaak de leiding van regisseur Brest nodig om zijn spel in toom te houden, want zonder die bijsturing had hij te overdreven kunnen geacteerd hebben. Toch, ondanks dat hij Brest omschreef als "een juweel van een kerel die zo goed was in me binnen de perken houden", wist de regisseur die balans in de uiteindelijke montage niet helemaal te bewaren.
Daarom voelde Pacino bij het terugzien van sommige emotionele uitbarstingen dat het niet klopte, en moest hij toegeven: "Ik ging soms te ver in die rol. Ik was op momenten te groot. Ik raakte te buiten controle."
Nu beter doen
Opmerkelijk genoeg ging de acteur zelfs zo ver te beweren dat hij het "nu beter zou kunnen doen" als hij de kans kreeg de film helemaal opnieuw te maken. Helaas zal hij moeten leven met de onevenwichtige vertolking die hem ironisch genoeg zijn enige Oscar opleverde.
Wil je Pacino zien in Scent of a Woman? Je kunt de film huren en kopen op Prime Video.
Hij won het beeldje voor zijn rol als luitenant-kolonel Frank Slade in de dramafilm Scent of a Woman (1992). De film werd geproduceerd en geregisseerd door Martin Brest en werd door Bo Goldman bewerkt naar de Italiaanse roman Il buio e il miele (Duisternis en honing) van Giovanni Arpino. Deze was eerder al bewerkt door Dino Risi voor zijn Italiaanse film Profumo di donna uit 1974.
Positieve reacties
Naast Pacino spelen ook Chris O'Donnell, James Rebhorn, Philip Seymour Hoffman, Gabrielle Anwar en Bradley Whitford mee in de film. Scent of a Woman gaat over een leerling van een voorbereidend internaat die rond Thanksgiving een tijdelijke baan aanneemt als gezelschapsheer en assistent van Slade, een gepensioneerde luitenant-kolonel van het leger, die blind, depressief en humeurig is.
De film kreeg over het algemeen positieve reacties van critici en was een kassucces. Pacino won de Oscar voor Beste Acteur voor zijn vertolking en de film werd daarnaast genomineerd voor Beste Regisseur, Beste Film en Beste Bewerkte Scenario. Het won ook drie Golden Globes.
Allerminst beste werk
Hoewel hij zijn eerste en voorlopig enige Oscar won voor deze rol, was Pacino zelf niet volledig tevreden met zijn vertolking van Slade in Scent of a Woman. Zowel cinefielen als critici waren het erover eens dat dit allerminst zijn beste werk was.
In een carrière met nominaties voor onvergetelijke rollen als Michael Corleone, Frank Serpico en Sonny Wortzik, voelde het winnen van het beeldje voor luitenant-kolonel Frank Slade alsof de Academy hem eindelijk beloonde voor eerdere gemiste kansen; een beetje zoals Leonardo DiCaprio later werd bekroond voor The Revenant.
Voorbereid
Pacino bereidde zich wel grondig voor op de rol. Zo bracht hij tijd door bij cliënten van de Associated Blind Foundation in New York en sprak uitgebreid met mensen die hun zicht onder traumatische omstandigheden hadden verloren. Ook leerde hij van de Lighthouse Guild hoe blinden zich in het dagelijks leven redden: hoe ze een kamer navigeren, zichzelf een drankje inschenken of een sigaar aansteken.
Uiteindelijk gaf Pacino evenveel van zichzelf aan deze rol als aan al zijn andere. In zijn bijzonder aangrijpende memoires Sonny Boy schreef hij: "Er was veel waar ik mezelf doorheen moest slepen om luitenant-kolonel Frank Slade te spelen. Hij was een spuiter. Hij was een echte zuipschuit. Een alcoholist en een complete tiran."
Ging te ver
Op de set had hij vaak de leiding van regisseur Brest nodig om zijn spel in toom te houden, want zonder die bijsturing had hij te overdreven kunnen geacteerd hebben. Toch, ondanks dat hij Brest omschreef als "een juweel van een kerel die zo goed was in me binnen de perken houden", wist de regisseur die balans in de uiteindelijke montage niet helemaal te bewaren.
Daarom voelde Pacino bij het terugzien van sommige emotionele uitbarstingen dat het niet klopte, en moest hij toegeven: "Ik ging soms te ver in die rol. Ik was op momenten te groot. Ik raakte te buiten controle."
Nu beter doen
Opmerkelijk genoeg ging de acteur zelfs zo ver te beweren dat hij het "nu beter zou kunnen doen" als hij de kans kreeg de film helemaal opnieuw te maken. Helaas zal hij moeten leven met de onevenwichtige vertolking die hem ironisch genoeg zijn enige Oscar opleverde.
Wil je Pacino zien in Scent of a Woman? Je kunt de film huren en kopen op Prime Video.
