Wanneer mag een film nu eigenlijk een langspeelfilm genoemd worden? Waar ligt nu precies de grens tussen een korte film en een volwaardige speelfilm? Iedereen heeft daar wel een idee bij, maar is er een bepaalde tijdsduur die dat ook bepaalt?
Wie ooit het surrealistische Un Chien Andalou van Luis Buñuel, met zijn beruchte oogsnij-scène, of decennia later het dystopische tijdreisverhaal La Jetée heeft gezien, de inspiratiebron voor Terry Gilliams 12 Monkeys, weet meteen onder welke categorie zulke filmjuweeltjes vallen.
Onderscheid vroeg vastgelegd
Maar bestaat er een duidelijke afbakening? Het algemene onderscheid tussen korte en lange films werd al vrij vroeg vastgelegd. Vanaf de jaren 1910 bestond een bioscoopbezoek vaak uit een hele reeks onderdelen: journaals, avonturenseries, een of twee tekenfilms en soms documentaires.
Zo kreeg het publiek waar voor zijn geld en bracht men uren door in de betovering van het nieuwe medium film. Deze extraatjes fungeerden als een soort visueel voorgerecht en snacks, waarna de hoofdfilm volgde.
B-film
Decennia later kreeg de term 'B-film' ingang in de cinema. Daarmee werden doorgaans lowbudgetfilms in genres als sciencefiction, horror of exploitation bedoeld. Producties zoals Attack of the Giant Leeches of Teenagers from Outer Space dienden als voorprogramma bij grote kaskrakers als Ben-Hur.
Niet lang nadat Georges Méliès' raket het oog van de maan doorboorde in het fantasierijke Le Voyage dans la Lune, begonnen speelfilms al flink wat tijd en filmrollen op te eisen. Al in 1897 zette Enoch J. Rector met zijn 90 tot 100 minuten durende verslag van de bokswedstrijd tussen James J. Corbett en Bob Fitzsimmons in Carson City, Nevada, een precedent voor de lengte die een film kon hebben. Het werk wordt algemeen beschouwd als de eerste echte speelfilm.
Eerste echte speelfilm
Hoewel er eerder films waren die uit losse afleveringen bestonden en soms achter elkaar werden vertoond, wordt het Australische The Story of the Kelly Gang (1906) vaak genoemd als de eerste echte dramatische speelfilm die bedoeld was voor één doorlopende vertoning.
Deze thrillerfilm had een speelduur van 70 minuten. Tegen het einde van dat decennium werd overal ter wereld koortsachtig nieuwe films geproduceerd voor een publiek dat maar geen genoeg kon krijgen van de magische 24 beelden per seconde.
Formele definitie
Al meer dan een eeuw geleden wisten zowel de industrie als het publiek wat met een speelfilm werd bedoeld. Maar wat is nu de formele definitie? Hoewel de criteria in de loop der jaren zijn verschoven en verschillen tussen instanties zoals de Screen Actors Guild in de VS en het Franse CNC (Centre national du cinéma et de l'image animée), is er een algemene consensus dat 40 minuten de scheidslijn vormt tussen een korte film en een volwaardige speelfilm.
Hoewel er wereldwijd enige speelruimte is afhankelijk van de organisatie, hanteren de Academy of Motion Picture Arts and Sciences, het American Film Institute en het Britse equivalent allemaal dezelfde grens: 40 minuten. Wie dus kans wil maken op die felbegeerde Oscar of BAFTA voor Best Film, moet ervoor zorgen dat zijn passieproject minstens 10 minuten langer duurt dan The Wrong Trousers.
Wie ooit het surrealistische Un Chien Andalou van Luis Buñuel, met zijn beruchte oogsnij-scène, of decennia later het dystopische tijdreisverhaal La Jetée heeft gezien, de inspiratiebron voor Terry Gilliams 12 Monkeys, weet meteen onder welke categorie zulke filmjuweeltjes vallen.
Onderscheid vroeg vastgelegd
Maar bestaat er een duidelijke afbakening? Het algemene onderscheid tussen korte en lange films werd al vrij vroeg vastgelegd. Vanaf de jaren 1910 bestond een bioscoopbezoek vaak uit een hele reeks onderdelen: journaals, avonturenseries, een of twee tekenfilms en soms documentaires.
Zo kreeg het publiek waar voor zijn geld en bracht men uren door in de betovering van het nieuwe medium film. Deze extraatjes fungeerden als een soort visueel voorgerecht en snacks, waarna de hoofdfilm volgde.
B-film
Decennia later kreeg de term 'B-film' ingang in de cinema. Daarmee werden doorgaans lowbudgetfilms in genres als sciencefiction, horror of exploitation bedoeld. Producties zoals Attack of the Giant Leeches of Teenagers from Outer Space dienden als voorprogramma bij grote kaskrakers als Ben-Hur.
Niet lang nadat Georges Méliès' raket het oog van de maan doorboorde in het fantasierijke Le Voyage dans la Lune, begonnen speelfilms al flink wat tijd en filmrollen op te eisen. Al in 1897 zette Enoch J. Rector met zijn 90 tot 100 minuten durende verslag van de bokswedstrijd tussen James J. Corbett en Bob Fitzsimmons in Carson City, Nevada, een precedent voor de lengte die een film kon hebben. Het werk wordt algemeen beschouwd als de eerste echte speelfilm.
Eerste echte speelfilm
Hoewel er eerder films waren die uit losse afleveringen bestonden en soms achter elkaar werden vertoond, wordt het Australische The Story of the Kelly Gang (1906) vaak genoemd als de eerste echte dramatische speelfilm die bedoeld was voor één doorlopende vertoning.
Deze thrillerfilm had een speelduur van 70 minuten. Tegen het einde van dat decennium werd overal ter wereld koortsachtig nieuwe films geproduceerd voor een publiek dat maar geen genoeg kon krijgen van de magische 24 beelden per seconde.
Formele definitie
Al meer dan een eeuw geleden wisten zowel de industrie als het publiek wat met een speelfilm werd bedoeld. Maar wat is nu de formele definitie? Hoewel de criteria in de loop der jaren zijn verschoven en verschillen tussen instanties zoals de Screen Actors Guild in de VS en het Franse CNC (Centre national du cinéma et de l'image animée), is er een algemene consensus dat 40 minuten de scheidslijn vormt tussen een korte film en een volwaardige speelfilm.
Hoewel er wereldwijd enige speelruimte is afhankelijk van de organisatie, hanteren de Academy of Motion Picture Arts and Sciences, het American Film Institute en het Britse equivalent allemaal dezelfde grens: 40 minuten. Wie dus kans wil maken op die felbegeerde Oscar of BAFTA voor Best Film, moet ervoor zorgen dat zijn passieproject minstens 10 minuten langer duurt dan The Wrong Trousers.
