Russell Crowe moest jarenlang knokken voordat hij zich kon veroorloven om rollen te weigeren. Zijn acteercarrière begon al in 1972, maar pas rond de eeuwwisseling bereikte hij de status waarin aanbiedingen binnenstroomden. Die vrijheid bracht ook moeilijke keuzes met zich mee.
Na zijn doorbraak met Romper Stomper en wereldfaam dankzij Gladiator groeide Crowe uit tot een vaste waarde in Hollywood. Met drie opeenvolgende Oscar-nominaties en één overwinning behoorde hij tot de absolute top. Toch wees hij juist toen een project af dat hem persoonlijk raakte.
Muzikale passie
Naast acteren heeft Crowe altijd een diepe liefde voor muziek gehad. In de jaren 80 bracht hij al nummers uit en later was hij jarenlang frontman van de band 30 Odd Foot of Grunts. Muziek bleef een rode draad in zijn leven, ook toen zijn filmcarrière explodeerde.
Juist daarom kwam een aanbod voor een muzikale biopic extra hard binnen. Crowe was groot fan van de artiest in kwestie, al heeft hij diens naam nooit genoemd. Het project zou worden geregisseerd door iemand met wie hij graag had samengewerkt, wat de verleiding alleen maar groter maakte.
Afwijzing
Toch besloot Crowe het aanbod af te slaan. In een interview gaf hij toe dat hij het gevoel had dat de rol hem muzikaal voordeel zou opleveren dat hij niet verdiend had. Zijn eigen muziekcarrière voelde te bescheiden om het leven van zo'n icoon geloofwaardig te vertolken.
Die beslissing bleek achteraf beladen met spijt. Crowe erkende dat het samenwerken met die regisseur, omringd door muziek, waarschijnlijk een geweldige ervaring was geweest. Maar zijn zelfkritiek en integriteit wonnen het van ambitie, iets wat zeldzaam is in Hollywood.
Dichtgeslagen boek
Nu Crowe in de zestig is en zich meer richt op karakterrollen, lijkt het moment voorbij. De mysterieuze biopic kwam er nooit met hem in de hoofdrol. Het blijft een fascinerend 'wat als'-verhaal in een carrière vol hoogtepunten, maar ook van bewuste offers.
Na zijn doorbraak met Romper Stomper en wereldfaam dankzij Gladiator groeide Crowe uit tot een vaste waarde in Hollywood. Met drie opeenvolgende Oscar-nominaties en één overwinning behoorde hij tot de absolute top. Toch wees hij juist toen een project af dat hem persoonlijk raakte.
Muzikale passie
Naast acteren heeft Crowe altijd een diepe liefde voor muziek gehad. In de jaren 80 bracht hij al nummers uit en later was hij jarenlang frontman van de band 30 Odd Foot of Grunts. Muziek bleef een rode draad in zijn leven, ook toen zijn filmcarrière explodeerde.
Juist daarom kwam een aanbod voor een muzikale biopic extra hard binnen. Crowe was groot fan van de artiest in kwestie, al heeft hij diens naam nooit genoemd. Het project zou worden geregisseerd door iemand met wie hij graag had samengewerkt, wat de verleiding alleen maar groter maakte.
Afwijzing
Toch besloot Crowe het aanbod af te slaan. In een interview gaf hij toe dat hij het gevoel had dat de rol hem muzikaal voordeel zou opleveren dat hij niet verdiend had. Zijn eigen muziekcarrière voelde te bescheiden om het leven van zo'n icoon geloofwaardig te vertolken.
Die beslissing bleek achteraf beladen met spijt. Crowe erkende dat het samenwerken met die regisseur, omringd door muziek, waarschijnlijk een geweldige ervaring was geweest. Maar zijn zelfkritiek en integriteit wonnen het van ambitie, iets wat zeldzaam is in Hollywood.
Dichtgeslagen boek
Nu Crowe in de zestig is en zich meer richt op karakterrollen, lijkt het moment voorbij. De mysterieuze biopic kwam er nooit met hem in de hoofdrol. Het blijft een fascinerend 'wat als'-verhaal in een carrière vol hoogtepunten, maar ook van bewuste offers.
