Regisseur/producent/ex-bokser Uwe Boll was afgelopen vrijdag te gast op Imagine. Zijn film was dit jaar op verschillende fantastische filmfestivals in Europa te zien, waaronder -uiteraard- Imagine. Boll nodigde zichzelf uit om tekst en uitleg te geven bij zijn nieuwe film. Festivaldirecteur Phil van Tongeren bond verbaal de strijd aan met de man, die door velen wordt bestempeld als de slechtse regisseur óóit. Verrassend genoeg, werd zelf niet slecht ontvangen.
Mijn film lijkt te beginnen als het zoveelste schooldrama, maar eigenlijk is het ongebruikelijker: we hebben wegen afgezet en gebouwen opgeblazen. Er zit dus ook behoorlijk wat holy shit action in! Boll is zelf zichtbaar tevreden met zijn film, en het kan hem niet zoveel schelen wat anderen daarvan vinden. De financiële crisis heeft me aan het denken gezet. Ik denk dat als je maar inhalig genoeg bent, je overal mee weg kan komen. Als je iedereen vermoord, maakt het ook niet meer uit als je tussendoor nog even een bank overvalt.
In Duitsland waren ze wat minder gecharmeerd van Bolls extreme geweldtocht. De studios vonden dat het einde aangepast moest worden. Bill (hoofdpersoon uit ) mocht er niet mee wegkomen. Ze vonden dat er vóór de aftiteling vermeld moest worden dat de politie hem had opgepakt. Boll vond dat maar niks: Ik hou niet van een happy end. Ik denk ook niet dat je daar een beter mens van wordt. Horror en extreem geweld laten je zien hoe het niét moet, en ik denk dat de kijker daar wat van kan leren. In tegenstelling tot al die Hollywoodclichés , wil ik juist laten zien wat er gebeurt als je iemand doodschiet. Als je dat niet wilt zien, moet je niet naar een film als gaan. Je gaat ook niet naar , als je niet tegen horror kan.
De regisseur kwam in Hollywood dan ook vaak in botsing met de studios. Ik ben dood bij Sony! (lacht) Voor mijn film wilden ze mij in de Verenigde Staten tweehonderd screenings geven. Tweehonderd! Dat vond ik veel te weinig, dus ik weigerde. Ze zijn daar nog steeds boos op me. (lacht weer) De regisseur lijkt zich er niet druk om te maken. Hij vindt dat Hollywood de creatieve vrijheid van filmmakers teveel inperkt. Het draait alleen om geld en succes. Ik zag eens een man die een idee pitchte voor een film. Het had iets te maken met een vrouw in een periodefilm. De man werd echter steeds onderbroken, waardoor zijn pitcht langzaamaan werd aangepast. Aan het einde van de rit was de vrouw uit het concept een man in een actiefilm geworden.
Volgens Boll worden zijn films niet gewaardeerd omdat genrefilms niet in trek zijn bij filmcritici. Één van hen zei zelfs maar twintig minuten van zijn film gezien te hebben, maar schreef vervolgens wél vernietigende kritieken. Ik dacht: oké, als ze mij kapot willen maken, mogen ze dat proberen! Boll, een voormalig bokser, nodigde daarom onlangs een vijftal filmrecensenten uit in de ring voor een fysiek treffen. De Raging Boll sloeg deze vervolgens één voor één tegen de vlakte. Zover kwam het op Imagine gelukkig niet, maar de aanwezigen mochten hun krachten wel met Boll meten op een boksmachine. En natuurlijk was daar de film:
Eigenlijk spreekt alles uit dat dit een werkje is van Uwe Boll. Zo is hoofdpersonage Bill een bokser en heeft hij een controversiële kijk op de maatschappij die hem opvreet. Als hij dan ook nog eens de verkeerde koffie krijgt, is de maat vol. Hij hijst zichzelf in een Kevlar-pak en trekt als gewapende menselijke tank door de straten van zijn dorp om een bloedbad aan te richten. Een soortgelijke situatie deed zich al voor in met Michael Douglas, maar in gaan alle remmen los. Boll gooit er schokkend camerawerk en een nerveuze montage tegenaan om de film van een soort realiteitsgehalte te voorzien. Het einde is daarom misschien nog wel het opmerkelijkst.
[rating 3]
