Interview met Miriam Kruishoop

De Nederlandse regisseuse, scenarioschrijfster en producente maakte met 'Greencard Warriors' haar Amerikaanse speelfilmdebuut en sleepte al diverse prijzen in de wacht.

Greencard Warriors van onze 'eigen' Miriam Kruishoop ging in première op het Latino International Film Festival van Los Angeles, waar Kruishoop de prijs won voor beste regie. Filmtotaal sprak de filmmaakster over het controversiële onderwerp voor haar film, korte productietijden en werken met Manny Perez en Vivica A. Fox.

Hoe kwam je op het idee voor Greencard Warriors?

"Ik reed op de snelweg toen ik bij East L.A. een billboard zag in het Spaans voor het rekruteren van mariniers. Dat zie je niet in West L.A. en daarom zette het me aan het denken en wilde ik er meer over weten. Onder Bush was het beleid dat ze ook onder illegalen rekruteerden. Als lokaas werd verteld dat ze in ruil daarvoor een legale verblijfsstatus zouden krijgen, iets wat niet in alle gevallen werd gehonoreerd. Ik kwam de term 'Greencard Warriors' voor het eerst tegen in een CNN-artikel. Toen ik later weer probeerde te zoeken naar de artikelen erover, waren ze ineens verdwenen. Het raakte me en daarom wilde ik vertellen over een familie die hiermee te maken krijgt en wat dit voor ze betekent. "

Hoe deed je research naar dit onderwerp?

"Alle personages zijn fictief, maar ik sprak wel mensen die ermee te maken hebben gehad. Zo sprak ik een journalist, die hier een item over had gemaakt, wiens neef was gerekruteerd. De latinogemeenschap in L.A. is een hele open gemeenschap, dus ik kon makkelijk met mensen praten. Het is niet zo dat je dan na een paar zinnen begint over hoe het zit met de gangs. Daarvoor ben ik in contact gekomen met Homeboy Industries, een organisatie die mensen rehabiliteert die met de gangs te maken hebben gehad. De jongen die Sharkey speelt in de film heb ik via deze organisatie gevonden. Hij was als minderjarige veroordeeld voor moord, maar kon met hulp van de organisatie vrijkomen. Sindsdien is hij een filmcarrière begonnen en praat hij ook op scholen over zijn leven en hoe hij zijn leven opnieuw heeft opgebouwd. Hij vertrouwde mij en kon mij veel vertellen over dat leven."

De cast bestaat uit jonge onbekende acteurs en gevestigde namen als Manny Perez en Vivica A. Fox. Hoe verliep de casting?

"Casting is essentieel. De jongen die Angel speelt was maar veertien jaar en dit was zijn eerste filmrol. We deden een aantal screentests en hij had zo' n leuk koppie en als hij lachte had hij iets magisch. Hij pakte regieaanwijzingen ontzettend goed op; als ik hem vroeg iets te doen, dan deed hij dat ook precies zo. Vroeger toen ik reclamespots maakte, hoorde ik dat sommige regisseurs zo goed waren met kinderen. Wat is hun geheim, dacht ik dan? Nu besef ik dat kinderen veel minder ruimte hebben voor interpretatie, waardoor het eigenlijk makkelijker is om ze te regisseren dan een volwassen acteur, die alles juist op veel verschillende manieren kan interpreteren. Als ik Angel vroeg iets te doen, dat deed hij dat. Als ik hem vertelde het net even anders te doen, deed hij weer exact wat ik vroeg."

Ben jij iemand die veel ruimte geeft aan acteurs voor improvisatie of wil je je juist aan het script houden?

"We hadden heel weinig tijd en dat betekende per scène ruimte voor twee takes. Daarom wilde ik eerst een take waarin iedereen zich aan het script hield, zodat ik die take in ieder geval had. Natuurlijk zou ik met meer budget graag alles op verschillende manieren proberen, maar daar was geen ruimte voor."


Halverwege zit een hele emotionele scène met Manny Perez op. Dit kwam zo echt over, was dat geen improvisatie?

"Die scène was woord voor woord het script. Het is wel grappig want er zat een zin in, die Manny liever niet wilde zeggen. Dat was: 'Hij ging hier naar school.' Manny zei dat het 'too much' was en wilde die zin weglaten. Maar ik vroeg hem een keer die tekst wel te zeggen en dat is de take die we hebben gebruikt. Op het moment dat hij die zin zei, brak hij. Na afloop liep hij weg en vond ik hem huilend op de trap. Ik ben naast hem gaan zitten, gaf hem een arm en we zeiden niks. Daarna gingen we weer terug naar de set en was het een 'wrap' voor de dag. Een goede beslissing dus om toch het script te volgen, want dat zorgde er juist voor dat Manny dat punt van emotie bereikte dat de scène zo mooi maakt."

De andere grote naam van de cast is Vivica A. Fox, hoe was het om met haar te werken.

"Fantastisch. Zij is zo intelligent en professioneel. Ze heeft een supergoed arbeidsethos; komt op tijd, wist al haar tekst uit haar hoofd, had geen attitude, gewoon geweldig om mee te werken. We hadden maar weinig tijd met haar, in totaal vijf dagen maar elke keer had ze het in één take gedaan. Maar filmmaken is altijd net een puzzel. Van tevoren lijken de stukjes niet te passen. Maar dan ga je het toch gewoon doen en komt het allemaal goed. Meer budget geeft meer ruimte, maar die luxe hadden we hier niet. Misschien bij een volgende film."

Wat hoop je dat mensen meekrijgen van Greencard Warriors?

"Meerdere dingen. Ik wil laten zien dat iedereen die je op straat ziet een verhaal heeft. Het merendeel van de mensen op de wereld heeft goede intenties en wil niets liever dan een leven opbouwen en een betere toekomst geven aan hun kinderen. Dat wil ik laten zien en zorgen dat mensen met minder vooroordelen kijken naar andere groepen en culturen. Ik ben geneigd in mijn films te kiezen voor stedelijke verhalen die een obscure, donkerder kant laten zien van de samenleving. Door films daarover te maken, wil ik die thema's aankaarten."

Wat wordt je volgende project?

"Dat wordt de film Two Brothers over twee Arabische broers die elkaar jaren niet hebben gezien. De een is extreem moslim, de ander gay en de film gaat over de manier waarop ze een weg naar elkaar terug proberen te vinden. Daarnaast ben ik bezig met een film over Regilio Tuur en een ijshockeyfilm."

Lees ook de recensie van Greencard Warriors.

NieuwsFilm

meest populair