Vorige week lichtte ik al een film uit die te zien zou zijn op het Berlinale, waar ze een retrospectief hebben van opgepoetste klassieke Technicolor films. Naast grote klassiekers als The African Queen en Gone with the Wind staan er ook iets minder bekende films op het programma, zoals Leave her to Heaven met een van mijn favoriete actrices; Gene Tierney.
Richard Harland ontmoet in de trein Ellen Berent, een rijke en aantrekkelijke vrouw. Zij heeft een verloofde, maar als de vonk overslaat met Richard weet ze niet hoe snel ze haar vriend moet dumpen. Richard zelf is ook een beetje verbaasd hoe snel Ellen voor hem kiest, maar trouwt wel met haar. Al snel blijkt dat Ellen vreselijk jaloers is. Zelfs het gehandicapte broertje van Richard ziet ze als een rivaal voor zijn aandacht.
Het verhaal wordt min of meer als een lange flashback verteld en hoewel het geen gebruik maakt van schaduw en zwart/wit is het qua verhaal en spanning zeker een film noir. De toepassing van Technicolor is niet alleen weelderig, maar heeft ook een functie in het verhaal. Zo heeft Ellen vaak witte jurken aan, die symboliseren dat ze een kille tante is terwijl haar vuurrode lippen weer wijzen op een erotische ondertoon.
Wie trouwens nog op zoek is naar een goede biografie, kan ik Self-Portrait: Gene Tierney enorm aanbevelen. Hierin vertelt ze heel openhartig en nuchter over haar carrière, haar liefdes en de problemen die op haar pad kwamen.
