Shoah is een meer dan negen uur lange documentaire over de Holocaust (Shoah is het Hebreeuwse woord voor de Holocaust). Lanzmann gebruikte daarbij geen archiefbeelden van tijdens de Tweede Wereldoorlog, alleen beelden van de concentratiekampen in Polen, zoals Auschwitz, zoals ze er ten tijde van het filmen uitzagen. In plaats daarvan bestaat Shoah bijna geheel uit interviews met Joodse overlevenden, ooggetuigen en Duitsers die medeplichtig danwel schuldig waren aan de Holocaust.
Naast Shoah bracht Lanzmann later nog vier andere documentaires uit op basis van niet gebruikt materiaal voor Shoah, waaronder Sobibór, 14 oktober, 1943, 4 uur 's middags en zijn laatste film uit 2013, Le dernier des injustes.
Voor Claude Lanzmann was film niet slechts een artistieke (en al helemaal geen commerciële) kwestie, maar een manier om te verzekeren dat de Holocaust niet in de vergetelheid zou geraken.
Claude Lanzmann werd geboren in 1925. Tijdens de Tweede Wereldoorlog moest hij op zijn zeventiende onderduiken, nadat de Nazi's Frankrijk veroverden. Later voegde hij zich bij het verzet. Na de oorlog werkte hij onder andere samen met Simone de Beauvoir en Jean-Paul Sartre als journalist. Op 91-jarige leeftijd slaagde hij er nog in om clandestien ongecensureerde beelden van Pyongyang te filmen, de hoofdstad van Noord-Korea.