Filmtotaal Recensie
Regie: Jean van de Velde | Cast: Michiel Huisman (Floris jr.), Birgit Schuurman (Pi), Linda van Dyck (Hertogin van Gelre), Daan Schuurmans (Van Rossum jr.), Victor Löw (Floris sr.), e.a.
Vooral niet proberen een authentieke Middeleeuwse setting te creëren, en vooral niet inhaken op de legendarische jeugdserie met Rutger Hauer. Dat was het devies van de makers van Floris, en daar hebben ze zich zorgvuldig aan gehouden. De wereld van de nieuwe Florissen (Victor Löw en Michiel Huisman) is niet de wereld van de TV-ridder van weleer; parodie en postmoderne grapjes hebben de plaats ingenomen van ouderwetse jongensboek-romantiek. Dat betekent dat deze film automatisch zou moeten aanslaan bij een wat ouder publiek, want welk kind maalt er nou om postmodernisme? Helaas zijn de grappen in Floris lang niet spits genoeg om de film als parodie te doen slagen. En omdat spanning grotendeels is verruild voor een ludieke aanpak valt er voor de verwende jeugd van tegenwoordig waarschijnlijk ook niet veel te genieten.
Ik heb geen zoon die Floris heet, zegt ijzervreter Floris van Rozemond sr. stug tegen iedereen die het maar horen wil. Floris jr. speelt namelijk liever koddige vrouwenrollen bij een rondtrekkend toneelgezelschap, in een feuilleton dat Goede Wind, Slechte Wind heet (om het niveau van de parodieën maar even aan te geven) dan dat hij ten strijde trekt tegen het kwaad. Zijn grootvader was dé legendarische Floris, en zijn vader is de held van zijn generatie, maar hijzelf lijkt de naam Floris te grabbel te willen gooien. En dat terwijl er een hevige strijd woedt tussen de Bourgondiërs, waar Floris sr. voor vecht, en de gemene Hertogin van Gelre en haar achterbakse handlangers (stel je overigens niet te veel voor bij die hevige strijd; verder dan elkaar aan draaiende molenwieken vastbinden komt het niet).
