Filmtotaal Recensie
Regie: Scott Derrickson | Cast: Laura Linney (Erin Bruner), Tom Wilkinson (Father Moore), Jennifer Carpenter (Emily Rose), e.a. | Speelduur: 119 min.
Elke film is een kind van zijn tijd. Dr. Strangelove had nooit gemaakt kunnen worden zonder de dreiging van Russische bommen, zonder Vietnam geen The Deer Hunter en Wall Street is typisch een product van de jaren tachtig. Wanneer in The Exorcism of Emily Rose de hoofdrolspeelster een advocate tijdens haar slotpleidooi zegt: "het gaat niet om de feiten", en vervolgens een oproep doet om geloof een prominente rol te geven in de rechtspraak, wordt duidelijk: deze film kon alleen maar gemaakt worden in het Amerika van George W. Bush. Dit is immers het land waarin recentelijk twee uiterst conservatieve rechters zijn benoemd tot het hooggerechtshof. Dit is het land waarin steeds meer stemmen opgaan om in de schoolklassen de evolutieleer te vervangen door het creationisme. Het gaat namelijk niet om de feiten; het gaat om geloof en gevoel. Het is een boodschap die door de hele film weerklinkt en een vervelende nasmaak achterlaat.
The Exorcism of Emily Rose is gebaseerd op een waar gebeurd verhaal over een duivelsuitdrijving in Duitsland. Nou ja, waar gebeurd? Er was inderdaad een meisje dat uitermate vreemd en destructief gedrag vertoonde. En het klopt dat haar familie toen een priester inhuurde om haar te verlossen van kwade geesten. Het resultaat: het meisje vond de dood en de priester werd aangeklaagd. Maar hier stoppen de overeenkomsten tussen film en realiteit wel. De priester en zijn advocaat hebben namelijk nooit de vreemde ontmoetingen met demonen gehad die in de film zitten. De advocate heeft ook nooit een teken van God gehad, zoals de filmmakers ons voorhouden. En over de ontmoeting tussen Emily en de Heilige Maagd (in hoogsteigen persoon!) hebben we het maar niet eens. Toegegeven: de film zou tamelijk saai zijn geweest als deze scènes achterwege waren gelaten. Maar waarom dan toch die nadruk (in openingstitels en epiloog) dat het allemaal echt gebeurd zou zijn? Simpel: The Exorcism of Emily Rose is in feite niet meer dan een zeer knap gemaakte commercial voor de katholieke Kerk. De boodschap? De duivel is onder ons, Jezus is de redding en het christelijk geloof dient een plaats te hebben in de rechtzaal. En dat allemaal in de vorm van een uiterst fraai vormgegeven rechtbankdrama/horrorfilm. De kerk gaat met haar tijd mee.
