Filmtotaal Recensie

Regie: Paul Greengrass | Cast: Christian Clemenson (Thomas E. Burnett, Jr. ), Trish Gates (Sandra Bradshaw), Polly Adams (Deborah Welsh), Cheyenne Jackson (Mark Bingham), Opal Alladin (CeeCee Lyles), Gary Commock (First Officer LeRoy Homer), Nancy McDoniel (Lorraine G. Bay), David Alan Basche (Todd Beamer) e.a. | Speelduur: 111 minuten

Wie in de komende weken naar de bioscoop gaat om United 93 te zien – en iedereen zou dat moeten doen – geeft zich op voor een zeldzaam ijzingwekkende ervaring. Die volgt slechts ten dele uit de wetenschap dat de gebeurtenissen op het scherm echt hebben plaatsgevonden en dat sommige ‘acteurs’ medewerkers van de vluchtleiding zijn, die vrijwillig hun ergste nachtmerrie herbeleven. Wat deze film in de eerste plaats zo ijzingwekkend maakt, is het unheimische besef dat je naar een wereld zit te kijken die je in alle opzichten bekend voorkomt, maar tegelijkertijd onherkenbaar is.

Paul Greengrass (Bloody Sunday, The Bourne Supremacy) verfilmde de lotgevallen van United Airlines vlucht 93, die op 11 september 2001 werd gekaapt, koers zette richting Washington en na een opstand onder de passagiers neerstortte in een veld bij Shanksville, Pennsylvania. Het verhaal begint enkele uren eerder: het zijn de allerlaatste uren waarin ‘elf september’ nog een datum is als alle andere. De passagiers van vlucht 93 richting San Francisco zitten bij de gate hun krantje te lezen of te bellen. De twee piloten wandelen bedaard naar het toestel, dat nog even wordt bijgetankt. De stewardessen checken hun voorraden. Onder de passagiers bevinden zich vier Arabisch uitziende mannen met gespannen gezichten, die door niemand lijken te worden opgemerkt. Je krijgt een koud gevoel in je maag en denkt: hoe is het mogelijk?

Lees verder