Bij hoge uitzondering kreeg Gröning toestemming te filmen in het Franse Grande Chartreuse-klooster. Zes maanden leefde de regisseur met en als de monniken van de zwijgende kartuizer-orde, wat resulteerde in een 160 minuten durende, visuele reis in stilte. Het Grande Chartreuse-klooster in de Franse Alpen, het hoofdkwartier van de kartuizer orde, wordt beschouwd als een van de meest besloten plekken ter wereld.
Regie: Philip Gröning | Cast: monniken uit La Grande Chartreuse | Speelduur: 164 min. | Jaar: 2005
Arthousefilms hebben een veel betere naam dan hun blockbusterequivalent. Misschien komt dat doordat achter een arthousefilm altijd een auteur zit die iets persoonlijks uit probeert te drukken, in tegenstelling tot de generieke blockbusters die en masse geproduceerd worden. Of misschien komt het doordat de doelgroep van arthousefilms de culturele elite is, die vervolgens zijn zegje mag doen in de gevestigde media, terwijl het blockbusterpubliek veroordeeld is tot de iets minder respectabele IMDb-forums.
Into Great Silence is een arthousefilm in hart en nieren. Schrijver-regisseur Philip Gröning wilde 22 jaar geleden al een documentaire maken over La Grande Chartreuse, het moederklooster van de uiterst strikte kartuizerorde. Vijf jaar geleden kreeg hij eindelijk een positief antwoord. Zonder crew leefde hij de volgende zes maanden bij de monniken en gedurende die tijd schoot hij zon 120 uur film. Een dergelijke onderneming verdient respect, maar vooral een betere film.
