Het plot van de film is natuurlijk dertien uit een dozijn. Het wederkeren van jeugdigheid bij hoofdpersoanges is door de jaren heen een veelgebruikt concept in Hollywood geworden. Maar zo nu dan kan het met andere acteurs en settings toch te verteren zijn.
Zo ook bij 17 again. Matthew Perry brengt de als vanouds de nodige glimlach op ieders gezicht en Zac Efron timmert al aardig aan de weg om een serieuze acteur te worden. Met 17 again heeft hij weer een aardige film op zijn palmares.
Toch komt hij moeilijk af van zijn 'mooiboy-imago'. Hierdoor zal hij toch vaker gevraagd worden als prins op het witte paard in romantische komedies of drama's. Terwijl hij zelf actierollen ambieeert. Maar alles komt met de tijd. Over enkele jaren is hij ouder en ervaren genoeg om serieus genomen te worden als actieheld. Voor nu is het even door de zure appel heenbijten.
Slecht uitgewerkt, veel gebruikt concept. Of misschien wel te goed over nagedacht om de reacties en handelingen van de 40-jarige geest in de 17-jarige jongen zo authentiek mogelijk te laten zijn.
Alleen als ik er op die manier naar kijk (dus dat alle acties worden ingegeven door een 40-jarige die zich niet realiseert hoe zijn omgeving hem ziet) valt er wat te zeggen voor de vele momenten van plaatsvervangende schaamte.
Waarschijnlijk met een klein budget gemaakt, of met een waardeloze special effects director (denk aan draaikolkscene).
Zo dun is het verhaal dat er een extra romance nodig is tussen de rectrice en de nerd, die elkaar op 'onverwacht' vlak blijken te vinden.. Vermoeiend...
Enige highlights (hoewel ook obligaat in het genre): De dochter wil de jongere versie van de vader verleiden; door de overdrijving als intense stoeipoes wel grappig geworden. Emotionele betoog in de rechtzaal (waarom in zo'n grote rechtzaal een echtscheiding bekrachtigen?!) bij voorlezen van de 'brief'. Voor het eerst is de 40-jarige echt te zien in de 17-jarige.
En er was nog een derde, maar die is mij even ontschoten...
Ik ben niet zo van de onvoldoendes, maar deze krijgt een 5.
RyanC
Het plot van de film is natuurlijk dertien uit een dozijn. Het wederkeren van jeugdigheid bij hoofdpersoanges is door de jaren heen een veelgebruikt concept in Hollywood geworden. Maar zo nu dan kan het met andere acteurs en settings toch te verteren zijn.
Zo ook bij 17 again. Matthew Perry brengt de als vanouds de nodige glimlach op ieders gezicht en Zac Efron timmert al aardig aan de weg om een serieuze acteur te worden. Met 17 again heeft hij weer een aardige film op zijn palmares.
Toch komt hij moeilijk af van zijn 'mooiboy-imago'. Hierdoor zal hij toch vaker gevraagd worden als prins op het witte paard in romantische komedies of drama's. Terwijl hij zelf actierollen ambieeert. Maar alles komt met de tijd. Over enkele jaren is hij ouder en ervaren genoeg om serieus genomen te worden als actieheld. Voor nu is het even door de zure appel heenbijten.
notReal
Alleen als ik er op die manier naar kijk (dus dat alle acties worden ingegeven door een 40-jarige die zich niet realiseert hoe zijn omgeving hem ziet) valt er wat te zeggen voor de vele momenten van plaatsvervangende schaamte.
Waarschijnlijk met een klein budget gemaakt, of met een waardeloze special effects director (denk aan draaikolkscene).
Zo dun is het verhaal dat er een extra romance nodig is tussen de rectrice en de nerd, die elkaar op 'onverwacht' vlak blijken te vinden.. Vermoeiend...
Enige highlights (hoewel ook obligaat in het genre):
De dochter wil de jongere versie van de vader verleiden; door de overdrijving als intense stoeipoes wel grappig geworden.
Emotionele betoog in de rechtzaal (waarom in zo'n grote rechtzaal een echtscheiding bekrachtigen?!) bij voorlezen van de 'brief'. Voor het eerst is de 40-jarige echt te zien in de 17-jarige.
En er was nog een derde, maar die is mij even ontschoten...
Ik ben niet zo van de onvoldoendes, maar deze krijgt een 5.