Filmtotaal Recensie
Regie: Lars von Trier | Cast: Willem Defoe, Charlotte Gainsbourg | Speelduur: 104 minuten | Jaar: 2009
Film is kunst. Velen hebben het al gezegd in het korte bestaan van het populaire medium. Was het in 1932 filmtheoreticus Rudolf Arnheim die dit idee verkondigde, tegenwoordig zijn het vooral regisseurs die deze zin nog wel eens in de mond willen nemen als ze over hun eigen films praten. Hoewel regisseur Lars von Trier de woorden nooit heeft uitgesproken, zijn de films die hij creëert vaak prachtige voorbeelden van de wijze waarop film als kunst kan worden gezien. Zo ook Antichrist, zijn laatste film, waarin vrijwel elk beeld een kunstwerk op zich is, waarin alles tot in de puntjes is verzorgd en waarin het woord confronterend nieuwe betekenissen krijgt.
Het zoontje van een stel (van wie de namen nooit genoemd worden) sterft nadat hij uit het raam van een appartement is geklommen, terwijl zijn ouders de liefde bedrijven in een andere kamer. De vader lijkt het verlies redelijk goed te kunnen verwerken, maar de moeder kan niet omgaan met haar verdriet en belandt al snel in het ziekenhuis. Gezien zijn achtergrond als therapeut denkt haar man haar echter beter te kunnen behandelen en haalt haar weg uit het ziekenhuis. In zijn zoektocht naar de oorsprong van de angsten van zijn vrouw, neemt hij haar mee naar Eden, een plek in het bos waar ze het afgelopen jaar met haar zoontje een tijd heeft doorgebracht in een soort jachthut. Hoe langer ze samen in het bos blijven, hoe hoger de spanning tussen de twee geliefden oploopt en hoe sterker de primordiale gevoelens van lust en woede hen overnemen.
