The Cove (2009)

Shallow Water. Deep Secret.

De winnaar van de publieksprijs op het IDFA 2009 toont ons gruwelijke beelden van dolfijnenjacht in een matige, maar noodzakelijke documentaire.
play

8,0 details

  • 92 Min
  • Documentaire
  • Verenigde Staten
92 Min Verenigde Staten

Al sinds TV-held Flipper zijn dolfijnen populair en geliefd bij het grote publiek. Met als gevolg een steeds groter wordende trek in de dolfijnen als toeristische attractie, om zien kunstjes te doen of om mee te zwemmen, met als gevolg een multi-miljoenen-industrie en de bedreiging van de diersoort zelf. Het stadje Taijii in Japan herbergt de grootste toeleverancier van dolfijnen in de wereld, maar niemand weet of krijgt toegang tot wat er daar nu werkelijk gebeurt in die dolfijnenbaai. Gewapend met ultramoderne apparatuur en befaamd dolfijnentrainer Richard O'Barry probeert het docu-team dit ondoordringbare gebied binnen te dringen. Met als gevolg schokkende resultaten...

Regie
Louie Psihoyos
Cast
Hayden Panettiere, Isabel Lucas, Louie Psihoyos, Paul Watson, Charles Hambleton, Joe Chisholm, Simon Hutchins, Mandy-Rae Cruikshank, Roger Payne, John Potter, Dave Rastovich, Kirk Krack, Richard O'Barry.
Opbrengst
$ 1.162.422
Release
31.07.2009
Release NL
03.12.2009

Filmtotaal Recensie

Regie: Louie Psihoyos | Cast: Richard O'Barry (zichzelf), Charles Hambleton (zichzelf), Simon Hutchins (zichzelf), Mandy-Rae Cruikshank (zichzelf) e.a. | Speelduur: 92 minuten | Jaar: 2009

In The Cove volgen we regisseur Psihoyos en zijn team tijdens een spannende zoektocht naar een mogelijke dolfijnenslachting in de Japanse kustplaats Taiji. Direct in het begin laat een voice-over weten dat het de intentie van de makers was om alles legaal te doen. Op het scherm zien we vervolgens infraroodopnames van hekken die worden doorgeknipt en horen we sirenes loeien. De toon is gezet. Wat volgt is een spannend relaas van een ‘undercover operation to photograph the off-limits cove, while playing a cloak-and-dagger game with those who would have them jailed’. Helaas kan deze spanning niet tot het einde worden vastgehouden. Het is echter net zo spijtig dat er überhaupt gekozen is voor een dergelijke spanningsboog, want een zekere sensatiezucht is continu aanwezig.

Richard O’Barry was ooit trainer van de dolfijnen voor de bekende tv-serie Flipper. Wanneer hij inziet - na de zelfmoord(!) van een van de dieren - dat de dolfijnen onmogelijk gelukkig kunnen zijn in gevangenschap, keert hij zich resoluut tegen deze zogenaamde dolfijnenindustrie. Sinds de jaren zeventig heeft hij zo tientallen dolfijnen in vrijheid kunnen stellen en heeft hij zich middels lezingen en symposia tegen maritieme pretparken verzet. Het was dan ook O’Barry die de vermeende jaarlijkse slachting van drieëntwintigduizend dolfijnen in het Japanse Taiji onder de aandacht bracht van regisseur Psihoyos. Vermeend, omdat de slachting plaatsvindt in een zeer ontoegankelijke baai die continu onder bewaking staat van boze vissers, de lokale autoriteiten en/of leden van de yakuza. Psihoyos is echter vastbesloten deze gruwelijkheden aan de wereld voor te leggen en stelt daartoe een tamelijk onconventioneel team samen. Het is juist in deze samenstelling dat de documentaire zijn zwakheden kent. Het team bestaat namelijk niet uit wetenschappers of maritieme experts, maar vooral uit kennissen en bevriende adrenalinejunks. En dat komt de integriteit van de documentaire niet ten goede. Natuurlijk kun je voor het filmen van verboden activiteiten beter gebruik maken van een oud-militair en een decorstukkenbouwer uit Hollywood, maar door daar op te focussen verliest de documentaire aan gewichtigheid.

videotrailers & clips