Filmtotaal Recensie

Regie: Jeffrey Elmont | Cast: Ruben Solognier (Quincy), Ingrid Jansen (Nina), Boris Schreurs (Ray), Lorenzo van Velzen Bottazzi (Samuel), Sigourney Korper (Tara), Floris Bosveld (Brian), Luciano Hiwat (Bobby), e.a. | Speelduur: 100 minuten | Jaar: 2011

De Nederlandse dansfilm staat nog in zijn kinderschoenen te wachten aan de zijlijn. Aan de andere kant van de Atlantische plas zijn de titels haast niet aan te slepen. De Verenigde Staten heeft nu eenmaal een lange traditie met vele klassiekers, waarvan een aantal inmiddels alweer in de remake is gegooid. De recente stroom bestaande uit titels als Step Up en Honey is nu eindelijk naar ons land overgewaaid. Body Language gaat de boeken in als de eerste echte Hollandse dansfilm, maar laat eveneens zien dat wij kaaskoppen nog veel te leren hebben.

De Amerikaanse en Britse tegenhangers lieten al zien dat je wat betreft plot niet al te veel moet verwachten in het genre. Dat hoeft bij een overweldigende stroom flitsende choreografieën geenszins een bezwaar te zijn. Bij Body Language is het al niet veel anders. Vijf compleet verschillende dansers zullen het wel even gaan maken bij een prestigieuze danswedstrijd in The Big Apple. Het feest lijkt op het laatste moment niet door te gaan omdat de subsidiekraan wordt dichtgedraaid. De dansers besluiten dan maar op eigen houtje de gok te wagen en af te reizen naar de States. Ze maken kennis aan boord van het vliegtuig en vormen spontaan een nieuwe crew. In New York lopen ze tegen illusies, nieuwe liefdes, teleurstellingen en verse vriendschappen aan.

Lees verder