Een Amerikaanse film die spuugt op de Amerikaanse cultuur. Zo vind je ze niet vaak. De vraag is alleen of dit wel degelijk het geval is?
Ons hoofdpersonage heeft zo'n pest aan alles en iedereen dat hij besluit om dan ook om de kleinste ergernis iedereen omver te knallen. Iedereen die Amerika tot een schande maakt moet eraan. Dit levert soms absurd grappige scènes op maar dan zit je je af te vragen of deze film dan niet beantwoord aan de noden van het op wapen verliefde Amerika. Op dit moment zou je de film ook actueel kunnen noemen maar uiteindelijk draait het in het film grotendeels om ons hoofdpersonage.
Dat hoofdpersonage werd perfect neergezet in de film. Grootste pluspunt is de toevoeging van het meisje dat hem vergezeld in z'n 'kruistocht'. Roxy maakt van Frank een personage dat de hele film door perfect is uitgediept en in vraag wordt gesteld. Je kunt de twee vergelijken met een engeltje(frank) en een duiveltje(Roxy) dat op je schouder tevoorschijn komt in de betere gewetenskwestie.
Je merkt het misschien niet maar in de dialoog scènes met Roxy wikt en weegt Frank z'n gedachten. Vaak ziet hij het goeie in van dingen terwijl Roxy hem meteen aanspoort om het tegenovergestelde te doen. Het zorgt voor een dubieus gevoel. Als kijker zijn we door de dialogen van onze hoofdpersonages getuige van Frank's gedachtegang. Dit aspect van het script staat mooi in balans met de nogal extreme daden van ons hoofdpersonage. Juist dit maakt God Bless America & hoofdpersonage Frank zo bijzonder. Het zorgt ervoor dat God Bless America meer wordt dan alleen maar een film over iemand die z'n leven beu is en mensen gaat afknallen.
De gewetenskwesties van Frank vormen de katalysator van het verhaal. Hier is wel een klein nadeel aan verbonden. Namelijk het feit dat je je afvraagt waar het hele verhaal uiteindelijk heen moet en daardoor kan je het de film wel kwalijk nemen dat het uiteindelijke doel van de personages soms nogal zoek is. Ook is er van spanning bijna nooit sprake want als we deze film moeten geloven kan je blijkbaar in Amerika redelijk lang uit de handen van de politie blijven als je heel wat moorden op je geweten hebt.
De soundtrack maakt het plaatje af en er wordt gekozen voor goeie en passende nummers die mooi samen gaan met de toch deftige cinematografie. Voor een B-film is God Bless America interessant en leuk genoeg om een er een kijkbeurt aan te spenderen. 7/10
Ik vond de eerste 3 kwartier fantastisch en de film had toen nog kans op zeker een 9.
Het begin waar die langs de tv zapt(met zulke herkenbare programma's waar we in Nederland ook er zat van hebben)de conversatie met een collega op werk, z'n 1ste klungelige grappige moord op een reality sterretje uit My Sweet 16 en de eerste scenes met z'n reisgenootje zijn allemaal erg boeiend en de film kijkt heerlijk weg.
Helaas ging de film me in de laatste 3 kwartier toch wat meer vervelen omdat het vooral meer van hetzelfde was maar dan minder.
De moorden waren te komisch met schietpartijen vanaf balkons en drive by's maar het ergste is nog dat je nooit een moment voelt dat de politie ze op de huid zit en dat is toch grote onzin aangezien ze al in de bioscoop(fantastische scene maar door recente gebeurtenissen dit jaar toch apart) aardig duidelijk op de camera staan.Maar niemand die ze herkent.
Niet alleen is dat raar maar de film had ook best wat spanning kunnen gebruiken in de 2e helft met scenes waar ze op de huid gezeten worden en bijna gepakt worden waardoor de 2e helft niet meer van hetzelfde was geweest. Maar het gevoel dat ze gepakt worden krijg je geen seconde helaas.
Ook de conversaties zijn gewoon minder boeiend en het einde is beetje vaag Waar komt zij opeens vandaan op het podium,had leuker geweest als die alleen droomde dat ze naast hem stond en t uiteindelijk bleek dat ze hem gewoon vanaf tv bekeek
Banned
Ons hoofdpersonage heeft zo'n pest aan alles en iedereen dat hij besluit om dan ook om de kleinste ergernis iedereen omver te knallen. Iedereen die Amerika tot een schande maakt moet eraan. Dit levert soms absurd grappige scènes op maar dan zit je je af te vragen of deze film dan niet beantwoord aan de noden van het op wapen verliefde Amerika. Op dit moment zou je de film ook actueel kunnen noemen maar uiteindelijk draait het in het film grotendeels om ons hoofdpersonage.
Dat hoofdpersonage werd perfect neergezet in de film. Grootste pluspunt is de toevoeging van het meisje dat hem vergezeld in z'n 'kruistocht'. Roxy maakt van Frank een personage dat de hele film door perfect is uitgediept en in vraag wordt gesteld. Je kunt de twee vergelijken met een engeltje(frank) en een duiveltje(Roxy) dat op je schouder tevoorschijn komt in de betere gewetenskwestie.
Je merkt het misschien niet maar in de dialoog scènes met Roxy wikt en weegt Frank z'n gedachten. Vaak ziet hij het goeie in van dingen terwijl Roxy hem meteen aanspoort om het tegenovergestelde te doen. Het zorgt voor een dubieus gevoel. Als kijker zijn we door de dialogen van onze hoofdpersonages getuige van Frank's gedachtegang. Dit aspect van het script staat mooi in balans met de nogal extreme daden van ons hoofdpersonage. Juist dit maakt God Bless America & hoofdpersonage Frank zo bijzonder. Het zorgt ervoor dat God Bless America meer wordt dan alleen maar een film over iemand die z'n leven beu is en mensen gaat afknallen.
De gewetenskwesties van Frank vormen de katalysator van het verhaal. Hier is wel een klein nadeel aan verbonden. Namelijk het feit dat je je afvraagt waar het hele verhaal uiteindelijk heen moet en daardoor kan je het de film wel kwalijk nemen dat het uiteindelijke doel van de personages soms nogal zoek is. Ook is er van spanning bijna nooit sprake want als we deze film moeten geloven kan je blijkbaar in Amerika redelijk lang uit de handen van de politie blijven als je heel wat moorden op je geweten hebt.
De soundtrack maakt het plaatje af en er wordt gekozen voor goeie en passende nummers die mooi samen gaan met de toch deftige cinematografie. Voor een B-film is God Bless America interessant en leuk genoeg om een er een kijkbeurt aan te spenderen. 7/10
Frietgezicht
Het begin waar die langs de tv zapt(met zulke herkenbare programma's waar we in Nederland ook er zat van hebben)de conversatie met een collega op werk, z'n 1ste klungelige grappige moord op een reality sterretje uit My Sweet 16 en de eerste scenes met z'n reisgenootje zijn allemaal erg boeiend en de film kijkt heerlijk weg.
Helaas ging de film me in de laatste 3 kwartier toch wat meer vervelen omdat het vooral meer van hetzelfde was maar dan minder.
De moorden waren te komisch met schietpartijen vanaf balkons en drive by's maar het ergste is nog dat je nooit een moment voelt dat de politie ze op de huid zit en dat is toch grote onzin aangezien ze al in de bioscoop(fantastische scene maar door recente gebeurtenissen dit jaar toch apart) aardig duidelijk op de camera staan.Maar niemand die ze herkent.
Niet alleen is dat raar maar de film had ook best wat spanning kunnen gebruiken in de 2e helft met scenes waar ze op de huid gezeten worden en bijna gepakt worden waardoor de 2e helft niet meer van hetzelfde was geweest. Maar het gevoel dat ze gepakt worden krijg je geen seconde helaas.
Ook de conversaties zijn gewoon minder boeiend en het einde is beetje vaag Waar komt zij opeens vandaan op het podium,had leuker geweest als die alleen droomde dat ze naast hem stond en t uiteindelijk bleek dat ze hem gewoon vanaf tv bekeek
Een 6