Passion (2012)

De Palma is weer terug met een exquis vormgegeven thriller zoals alleen hij dat kan.

play

5,7 details

100 Min

Drama
Mystery
Thriller

Frankrijk
Duitsland

watchlist

100 Min

Frankrijk

In deze thriller is een psychologische machtsstrijd gaande tussen Christine (Rachel McAdams) en diens assistente Isabelle (Noomi Rapace). Christine is een dominante vrouw die graag de touwtjes in handen heeft en zich bedreigd voelt door haar ambitieuze protégé. Ze verleiden, manipuleren en vernederen elkaar, met moord als gevolg.

Regie: Brian De Palma
Cast: Rachel McAdams, Noomi Rapace, Paul Anderson, Benjamin Sadler, Rainer Bock, Karoline Herfurth, Frank Witter, Melissa Holroyd, Peer Martiny, Dominic Raacke, Ian T. Dickinson, Patrick Heyn, Trystan W. Putter, Max Urlacher, Michael Rotschopf.
Budget: $ 30.000.000
Release: 07.09.2012
Release NL: 25.04.2013
Release DVD: 25.06.2013

Filmtotaal Recensie

Regie: Brian De Palma | Cast: Rachel McAdams (Christine), Noomi Rapace (Isabelle James), Karoline Herfurth (Dani) e.a. | Speelduur: 100 minuten | Jaar: 2012

Brian De Palma roept met zijn films al sinds jaar en dag verdeelde reacties op. Zelfs het gros van zijn fans moest echter toegeven dat na het meesterlijke Femme Fatale tien jaar geleden de koek een beetje op leek te zijn met het tegenvallende Black Dahlia en Redacted. Gelukkig is Passion de terugkeer van De Palma de jazzartiest, die prachtige solo's speelt over oude (bekende) melodietjes en ze nieuw leven inblaast. Met dromen in dromen, spiegels en splitscreens bebopt De Palma op heerlijke wijze weer lustig op zowel Hitchcock als zijn eigen oeuvre.

Daarnaast is Passion een remake van het Franse Crime d'Amour uit 2010. Van die film keerden de producent en co-scenariste terug, maar De Palma paste flink wat aan en maakte er een echte auteursfilm van. Ondanks dat het een Frans-Duitse co-productie is en hij en Rachel McAdams de enige Amerikanen op de set waren, is de film zeer duidelijk van zijn hand. Zo doet hij met al die dromen niet alleen aan Femme Fatale maar ook aan Raising Cain denken, zijn moordmysterie uit 1992 dat qua speelsheid erg lijkt op zijn nieuwste. Dat komt ook door de muziek van Pino Donaggio, die na twintig jaar eindelijk weer met de regisseur samenwerkt (ooit zijn bijna vaste componist) en een kenmerkende, klassieke score aflevert.

Lees verder