Filmtotaal Recensie
Regie: Paolo Sorrentino | Cast: Toni Servillo (Jep Gambardella), Carlo Verdone (Romano), Sabrina Ferilli (Ramona), Carlo Buccirosso (Lello Cava), e.a. | Speelduur: 142 minuten | Jaar: 2013
Toen Paolo Sorrentinos La Grande Bellezza eerder dit jaar in de hoofdcompetitie van Cannes meedraaide, werd hij omschreven als La Dolce Vita van de eenentwintigste eeuw. Dat is nogal een bewering, gezien de status van Fellinis meesterwerk uit 1960. Maar je kunt inderdaad niet om de vergelijking heen. Net als La Dolce Vita is dit een prachtfilm over de schijnwereld van de welvaart, met Rome als middelpunt en verbeeld met treffende symboliek.
Ook in La Grande Bellezza is de hoofdpersoon een journalist die ronddoolt in de upperclass van de Italiaanse hoofdstad en zich realiseert hoe hol zijn bestaan in feite is. Vermoeid hoort hij het poenige geklets aan. Hoe personages niet genoeg kunnen benadrukken dat ze Proust goed vinden, of hoe een vrouw opmerkt dat de enige interessante vorm van jazz de Ethiopische is. Lichte satire zit er in die uitspraken, die later in de film op een briljante manier in één keer worden neergesabeld wanneer de hoofdpersoon in een lange monoloog het pretentieuze bestaan van een vriendin fileert.
