Filmtotaal Recensie
Regie: Damien Chazelle | Cast: Miles Teller (Andrew), J.K. Simmons (Fletcher), Paul Reiser (Jim), Melissa Benoist (Nicole), Austin Stowell (Ryan), e.a. | Speelduur: 107 minuten | Jaar: 2014
Voor vele film- en serieliefhebbers is Jonathan Kimble Simmons de man van series als Law & Order en Oz of de grofgebekte krantenbons in Sam Raimis Spider-Man-trilogie. Maar de expressieve acteur heeft meer in zijn mars en dan hebben we het nog niet eens over het verzorgen van het stemmetje van een geel snoep je dat niet smelt in je hand, maar wel in je mond. J.K. Simmons is zon acteur die eeuwig lijkt te zijn gedoemd om de tweede viool te spelen, maar zonder wiens aanwezigheid menig filmproject in elkaar lazert. Aan gebrek aan erkenning schort het niet voor Simmons, maar toch lijkt hij een acteur die ondanks zijn eigen stijl maar niet bij het grote publiek blijft hangen. Misschien verandert dit begin 2015 als de acteur zijn schoorsteenmantel mag afstoffen voor zijn eerste Oscar. Als bijrolacteur, dat dan weer wel.
Simmons zal in ieder geval genomineerd worden voor zijn rol in het muzikale drama Whiplash, een speelfilmuitwerking van Damien Chazelles korte film uit 2013. In beide films vertolkt Simmons de rol van een gedreven maar uiterst arrogante muziekleraar die er zo zijn eigen lesmethoden op nahoudt. Deze Fletcher kiest zelf wie in zijn orkest mogen plaatsnemen en zijn handelswijze grenst aan ongebreideld sadisme. De stemmingen van Fletcher zijn voor zijn pupillen onmogelijk te peilen. Als een koperspeler beticht wordt van een vals gestemd instrument wordt hij door Fletcher de laan uitgestuurd. En dan te bedenken dat deze student helemaal niet de boosdoener is, maar Fletcher kan het simpelweg niet uitstaan dat zijn leerling niet eens hoort wanneer zijn eigen instrument vals of zuiver is. Van een plek in het ensemble van Fletcher ben je nooit zeker. Het kan zo maar gebeuren dat je vervangen wordt of dat een mogelijke opvolger je tijdens het spelen al in je nek hijgt. Of dat je voor je eerste les drie uur te vroeg mag komen opdagen terwijl je in de veronderstelling bent dat je je ernstig verslapen hebt.
