Filmtotaal Recensie
Regie: Sophie Hyde | Cast: Tilda Cobham-Hervey (Billie), Del Herbert-Jane (Jane/James), Mario Späte (Harry), Beau Travis Williams (Tom), Imogen Archer (Jasmine), Sam Althuizen (Josh), e.a. | Speelduur: 114 minuten | Jaar: 2013
Op papier is het Australische dagboekdrama 52 Tuesdays een behoorlijk gekunstelde toestand. Dit geldt niet alleen voor de wijze waarop debutante Sophie Hyde het verhaal benaderde, maar ook voor de wijze waarop ze de boel op film zette. Dat is ook waar deze twee aspecten samenvallen. Gedurende een jaar besloot Hyde elke dinsdag met haar ploeg opnames te maken, ongeacht wat er die week te filmen viel. De rest van de dagen werden gevuld met het uitdelen van een weekscript, repetities, het uitzoeken van locaties, planning en montage. Dit alles gebeurde in chronologische volgorde. Plotmatig zien we dat moeder en dochter Jane en Billie elke dinsdag van 14:00 tot 22:00 uur tijd met elkaar doorbrengen. De cast is grotendeels onervaren en onderling met elkaar bevriend. Het heeft geleid tot een wonderlijk persoonlijk portret van een complexe gezinsrelatie dat uniek in zijn soort is.
Er is nogal wat aan de hand in de levens van de twee dames. Billie gaat bij haar vader wonen, omdat haar lesbische moeder Jane een belangrijke knoop heeft doorgehakt die niet alleen een grote impact op haarzelf maar ook op de levens van iedereen om haar zal gaan hebben. Jane heeft namelijk besloten om een man te worden. Bij dat proces kan ze alle tijd en ruimte gebruiken en Billie niet alle aandacht geven die ze verdient. Bovendien woont haar lambal van een broer ook nog eens onder hetzelfde dak. De verandering van Jane naar James wordt door intimi en familieleden eigenlijk verrassend gemakkelijk geaccepteerd. Terwijl haar moeder met hormoontherapieën en operaties belangrijke stappen zet in haar zoektocht naar geluk, verkent en ontdekt haar zestienjarige dochter de ware betekenis van vriendschap, volwassenheid en seksualiteit.
