Satire over een paar zwarte studenten die een beetje een identiteitscrisis hebben. Film is luchtig als het gaat om stereotype niggah shit en vooroordelen. Hoofdpersoon denk dat ze nog in 1950 zit en vecht op een vreemde, voor de kijker grappige manier voor haar vrijheid. Kreeg een vibe dat het eind langzaam gaat naar een point dat zwarten nog steeds worden onderdrukt door van alles en nog wat. Helft van de zaal liep tijdens de film weg dus een kleine tip: ben je ouder dan 40? Zou nog een keer nadenken voordat je deze gaat kijken. De stijl van de film zou zo een MTV serie kunnen zijn met de tekst van Juno. Ik hou er van, heb ook het gevoel dat deze film alleen voor mij gemaakt is. :Y
Mark
"Dear white people: Pull your pants up."