Dior and I brengt de kijker naar de wereld van het beroemde Christian Dior modehuis, met een blik achter de schermen van de schepping van de eerste haute couture collectie van Raf Simons.
Regie: Frédéric Tcheng | Speelduur: 89 minuten | Jaar: 2014
In de vroege lente van 2012 kreeg Raf Simons de scepter van het prestigieuze Dior in handen. De Belgisch Limburger nam het stokje over van de door antisemitische uitspraken in opspraak geraakte John Galliano. Daarvoor maakte Simons voornamelijk mannencollecties voor onder meer Jil Sander. De keus voor de toen vierenveertigjarige Vlaming als creative director voor het chique Parijse modehuis was dan ook opmerkelijk. Simons kreeg de opdracht om in amper twee maanden een nieuwe haute-couturecollectie uit de grond te stampen. Samen met zijn vaste assistent maakt een bloednerveuze Simons zijn opwachting aan de Avenue Montaigne in het achtste arrondissement van de Franse hoofdstad. Het proces van aanstelling tot de weelderige presentatie van zijn collectie werd vastgelegd door regisseur Frédéric Tcheng.
De eerste samenwerking in de voetsporen van Christian Dior verloopt stroef. Simons spreekt nauwelijks Frans en moet veel van de conversaties en werkoverleggen met zijn ploeg overlaten aan zijn assistent Pieter, die veel beter bij de dames en heren van het atelier ligt. Beneden in het atelier is eigenlijk waar het echt gebeurt. De damesmodedivisie van Huis Dior is verdeeld in twee divisies: pakken en jurken. Sommige van de uiterst getalenteerde naaisters werken al decennia bij het bedrijf en hebben veel hoofdontwerpers zien komen en gaan. Simons wordt met argusogen bekeken. Toch erkennen de harde werkers van het atelier zijn talent en verwelkomen zijn tactiek van veel kijken, vergelijken en overleggen. Maar Simons kan ook veeleisend en wat afstandelijk zijn. Gelukkig weet hij de dames en heren van het atelier op waarde te schatten. Hij verkondigt dan ook dat daar de echte talenten rondlopen.
