Filmtotaal Recensie
Regie: Pedro Almodóvar | Cast: Emma Suárez (oude Julieta), Adriana Ugarte (jonge Julieta), Daniel Grao (Xoan), Michelle Jenner (Beatriz), Rossy de Palma (Marian), Darío Grandinetti (Lorenzo), e.a. Speelduur: 99 minuten | Jaar: 2016
In het werk van Pedro Almodóvar draait het voornamelijk om de vrouw. De vrouwen die in zijn films voorbijkomen zijn kwetsbaar in hun kracht en krachtig in hun kwetsbaarheid. Deze ambiguïteit wordt verder doorgevoerd in hun interacties met andere vrouwen. De dames van Almodóvar kunnen het doorgaans prima in hun eentje rooien, zoeken elkaar op voor emotionele steun, maar ook voor het aangaan van het conflict. Het overgrote deel van het oeuvre van de Spaanse cineast schurkt dikwijls aan tegen het soapgenre, maar blijft door het fijnzinnige schrijfwerk en de doorleefde vertolkingen doorgaans veilig weg van die grens. Net zoals een Portugese fado nooit een ordinair sentimentele smartlap wordt.
Bij Almodóvar worden de lijdende voorwerpen vaak geconfronteerd met een ingrijpende gebeurtenis, zoals een overlijden of ongeval, waardoor het leven een onverwachte en drastische wending neemt. Zo ook bij Julieta, een weduwe die op het punt staat om met haar nieuwe vriend Lorenzo naar Portugal te verkassen. De verhuisdozen zijn al ingepakt en de vijftigster hoeft bij wijze van spreken alleen nog maar deur achter zich dicht te trekken. Ze maakt nog even een ommetje en komt een jeugdvriendin van haar dochter Antía tegen. Julieta moet van haar vernemen dat haar dochter in Zwitserland woont en drie kinderen heeft. Ze heeft namelijk al twaalf jaar contact meer gehad met Antía en omdat oude, maar nooit geheelde wonden zijn opengereten besluit ze af te zien van haar verhuizing. Julieta neemt haar intrek in haar oude appartementencomplex, omdat dit het laatste adres is dat Antía van haar had.
