Mavis verrast Dracula met een vakantie naar een luxe monsterschip, zodat hij even verlost is van alle druk in het hotel.
Regie: Genndy Tartakovsky | Cast (stemmen): Charly Luske / Adam Sandler (Dracula), Liza Sips / Selena Gomez (Mavis), Fernando Halman / Keegan-Michael Key (Murray), Ilse Warringa / Kathryn Hahn (Ericka), Ferry Doedens / Andy Samberg (Jonathan), Tony Neef / Steve Buscemi (Wayne), Paul Groot / Jim Gaffigan (Van Helsing), Arjan Ederveen / Mel Brooks (Vlad), e.a.| Speelduur: 97 minuten | Jaar: 2018
Het is inmiddels alweer meer dan een jaar geleden dat The Mummy uitkwam en keihard onderuitging, waarna het ambitieuze plan een hele franchise op te trekken uit klassieke filmmonsters geheel van de baan lijkt. Het was de zoveelste keer dit decennium dat een klassiek filmmonster geen bioscoopsucces had, wat het idee leek te bevestigen dat deze commercieel niet levensvatbaar zijn. Maar misschien zijn ze dat wel degelijk, alleen niet voor een volwassen publiek. De geanimeerde Hotel Transsylvanië-films weten namelijk flink te scoren met Dracula, het Frankenstein-monster de weerwolf, de mummie, de onzichtbare man en tal van andere monsters, juist doordat ze mikken op de allerjongsten. Misschien is het dus tijd dat Hollywood deze klassieke monsters eindelijk afstaat aan de jonge generatie, als een volwassen geworden Andy die zijn speelgoed aan een kind geeft dat er dagelijks mee zal spelen in plaats van het op zolder te laten verstoffen.
De vergelijking met de Toy Story-reeks houdt daar overigens op. Waar Pixar of Dreamworks vaak nog pogen met hun films zowel jonge kijkers als hun ouders bekoren, zijn de Hotel Transsylvanië-films overduidelijk gemaakt voor kinderen. Daar is in principe niets mis mee, maar het gebeurt helaas wel door nogal laaghangend fruit te plukken. Verhaaltechnisch wordt doorgaans maar weinig lef getoond en de niet-visuele humor is doorgaans tamelijk flauw. Verwacht dus niet dat dit derde deel zich ook maar enigszins kan meten met de emotioneel geladen derde delen van Toy Story of Madagascar, die zorgvuldig een afsluiting boden voor het verhaal dat de eerdere delen hadden opgezet.
Geen Pixar, maar wel gewoon erg grappig gedaan.
De komische animatie-versie van de Dark Universe gaat nog wel vrolijk voort.
