Filmtotaal Recensie
Regie: William Oldroyd | Cast: Florence Pugh (Katherine), Cosmo Jarvis (Sebastian), Christopher Fairbank (Boris), Naomi Ackie (Anna), Paul Hilton (Alexander), e.a. | Speelduur: 89 minuten | Jaar: 2016
Films die zich afspelen op het platteland in de negentiende eeuw schetsen allemaal een vergelijkbaar beeld. Vrouwen zijn achtergestelde wezens die naar hun (vaak oudere) mannen te luisteren hebben. Elke ochtend worden de vrouwen in een korset gesnoerd, moeten zij parmantig uit hun kopje thee drinken en verblijven zij de rest van de dag binnenshuis met een gebedenboek in de hand. Je hoopt voortdurend dat die sociale ongelijkheid wordt bestreden met een flinke dosis feminisme.
Lady Macbeth, gebaseerd op de in 1865 verschenen novelle 'Lady Macbeth uit het district Mtsensk' van Nikolaj Leskov, voelt ondanks zijn negentiende-eeuwse situering opvallend eigentijds aan. Dat komt vooral omdat het vrouwelijke hoofdpersonage Katherine een weerbarstig type is. Geen weerloos schaapje dat blindelings de bevelen van haar man opvolgt, eerder een vrouw die gevaarlijk dicht in de buurt van de 'femme fatale' komt, zoals we die kennen uit het film noir-genre. Waar in Wuthering Heights (een drama dat qua thematiek en tijdsbeeld verwantschap vertoont met Lady Macbeth) de grenzen van vrouwenemancipatie op subtiele wijze worden verkend, daar gaan in Lady Macbeth al vroegtijdig alle remmen los. Gelukkig maar.
