Filmtotaal Recensie
Regie: Adam McKay | Cast: Christian Bale (Dick Cheney), Amy Adams (Lynne Cheney), Steve Carell (Donald Rumsfeld), Sam Rockwell (George W. Bush), Alison Pill (Mary Cheney) e.a.| Speelduur: 132 minuten | Jaar: 2018
Sinds wanneer is Adam McKay ineens de nieuwe Oliver Stone? De regisseur die bekendstond om zijn absurdistische komedies met Will Ferrell maakt sinds kort heel wat minder lollige films waarin hij grote Amerikaanse kwesties fel te lijf gaat. Drie jaar geleden werd in The Big Short het grote graaien van Wall Street aan de kaak gesteld en met Vice daalt McKay af in het moeras van immoraliteit dat Dick Cheney heet. Eén zo'n film is een uitzondering, maar bij twee kunnen we spreken van een patroon. Deze carrièreswitch komt overigens niet geheel uit de lucht vallen. De tweede Anchorman stak al de draak met de uitholling van het Amerikaanse nieuwstelevisielandschap en de pretentieloze actiekomedie The Other Guys toonde tijdens de aftiteling allerlei onthutsende feiten over het ontstaan van de bankencrisis. Er zat duidelijk al een tijdje wat woede bij McKay en dus wordt in Vice flink stoom afgeblazen.
Vanwege de dagelijkse portie onthutsend Trump-nieuws zou je haast vergeten dat het Bush-tijdperk dat tien jaar geleden eindigde ook niet bepaald een toonbeeld van politieke rechtschapenheid was. Het is echter de vraag in hoeverre dat George W. Bush persoonlijk aan te rekenen is. Zoals de biopic W. van Oliver Stone al liet zien, heeft Bush het presidentschap met meer geluk dan wijsheid veroverd en werd zijn tijd in het Witte Huis meer gekenmerkt door onhandig gestuntel dan door geniepige machtspolitiek. Nee, voor dat laatste moeten we bij zijn vicepresident zijn: Dick Cheney. Een man die machtig wist te worden door zoveel mogelijk op de achtergrond te blijven. In Vice wordt zijn volledige politieke carrière in beeld gebracht, die een stuk langer is dan velen weten: Cheney kwam al onder Richard Nixon in het Witte Huis en keerde er vervolgens regelmatig terug.
