Filmtotaal Recensie
Regie: Director X. | Cast: Trevor Jackson (Youngblood Priest), Jason Mitchell (Eddie), Michael Kenneth Williams (Scatter), Lex Scott Davis (Georgia). Jennifer Morrison (Detective Mason) e.a. | Speelduur: 116 minuten | Jaar: 2018
Super Fly uit 1972 is grotendeels een blaxploitation-klassieker geworden dankzij de funky soundtrack van Curtis Mayfield. Niet alleen is de muziek steengoed, Mayfield bekritiseerde in zijn liedjes de daden en filosofie van hoofdpersoon Priest en de gangsters om hem heen. Daarmee gaf de muzikant de film een dubbele laag die ontbreekt in de gelijknamige remake uit 2018, waarin producent en rapper Future onbeschaamd vanuit het perspectief van drugsdealer Priest zingt en rapt, zonder enige zelfreflectie. In handen van muziekvideoclipregisseur Director X. is de nieuwe Superfly een viering van een oppervlakkige, materialistische lezing van de Amerikaanse droom zonder een greintje ironie.
Op zich is het logisch dat in een update van Super Fly het verhaal van New York naar de stad Atlanta is verplaatst, want dat is inmiddels de hipste plek van Amerika geworden waar heel Hollywood wil filmen. Dat de funky soul van Curtis Mayfield is vervangen door de trap van Future (die niet alleen de film, maar ook de soundtrack produceerde inclusief een aantal eigen nummers), Young Thug, Rico Love en Lil' John is niet onlogisch. Mayfield was de muziek van de straat van toen en de juiste keuze voor een verhaal over drugsdealers uit de getto's van Amerika. Future is dat nu. De rapper komt ook nog eens uit Atlanta, zoals veel van de populaire trapmuziek van nu.
