Filmtotaal Recensie
Regie: Paolo Virzì | Cast: Mauro Lamantia (Antonino Scordia), Irene Vetere (Eugenia Malaspina), Giovanni Toscano (Luciano Ambrogi), Giancarlo Giannini (Leandro Saponaro), Ornella Muti (Federica), e.a. | Speelduur: 125 minuten | Jaar: 2018
Aldo Serena legt aan. Als hij deze penalty mist, verliest Italië in 1990 de halve finale van het WK voetbal in eigen land. Hij schiet... en de Argentijnse keeper Goycochea vangt de bal! De droom is voorbij. Het drama is voltrokken. Terwijl een groep Italianen het ziet gebeuren op een terras aan het water in Rome, stort achter hen een auto in de Tiber. De toon is gezet voor een haast hysterische tragikomedie over de Italiaanse filmwereld gesitueerd in Rome, in de zomer van 1990. Drie jonge schrijvers leren tijdens de 'notti magiche', de magische nachten, van die zomer dat achter de magie van cinema een duistere wereld schuilt vol intrige, ambitie, oplichterij, leugens en seks. Waarna uiteindelijk de fundamentele vraag overblijft: is de Italiaanse cinema dood?
De auto die in de Tiber stort, is die van fictieve filmproducent Leandro Saponaro, emblematisch voor zowel de glorie als de teloorgang van de Italiaanse cinema. Italië wordt gezien als de geboorteplaats van zowel de kunstfilm als van de spektakelfilm in de jaren tien van de twintigste eeuw. Na het fascisme en de Tweede Wereldoorlog ontstond in Italië het zogenaamde neorealisme, een stroming die grote namen voortbracht zoals Visconti, De Sica en Rosselini. De invloed op filmhuisfilms is nog steeds zichtbaar.
