Filmtotaal Recensie
Regie: François Ozon | Scenario: Aidan Chambers (boek), François Ozon (film) | Cast: Félix Lefebvre (Alexis Robin), Benjamin Voisin (David Gorman), Philippine Velge (Kate), Valeria Bruni Tedeschi (Madame Gorman), Isabelle Nanty (Madame Robin) e.a. | Speelduur: 100 minuten | Jaar: 2020
In de zomer van '85 stierven wereldwijd duizenden mannen aan de liefde. De meesten aan aids en een enkeling aan een ongeluk. Of was het een moord? Hoe dan ook, vanaf de eerste minuten van Été 85 is duidelijk dat een bronstige jongeling de dood gaat vinden in en misschien wel dankzij een hete en opgewonden zomer. François Ozons jongste film lijkt de liefde terug te willen stoppen in de homoseksualiteit uit de jaren tachtig; de aids en de genderongelijkheid die het beeld van die tijd domineren te willen vervangen door passie en verlangen.
Het is Ozon wel toevertrouwd. Van iets dat voor de meesten van ons geen feestje is toch een feestje maken. Een saai weekend aan een zwembad, een moord in een familielandhuis, of zelfs een hoe dan ook stuklopend huwelijk, Ozon weet er keer op keer een vibrerend en soms zingend partijtje van te maken. Zo ook nu. In de openingsscène verandert een onschuldig solozeiltochtje binnen enkele minuten van een rustig stukje varen in een levensbedreigende kapseizing en in dezelfde adem in een heldhaftige reddingsactie met natte, glimmende tienerlijven. Dan weet je dat Ozon je niet een echte, maar een herinnerde zomer wil voorschotelen. Dan weet je dat hij wil dat je het sentimentele genot beleeft en niet het verhaal gaat zoeken.
