In een rustig Canadees stadje wordt de vrede verstoord door een gewelddadige inbraak in het huis van een Vietnamese immigrantenfamilie. De indringers laten een spoor van vernieling achter, met als enige getuige de getraumatiseerde dochter van het gezin. Iedereen kent de familie als vriendelijk, gastvrij en hardwerkend, waardoor het een raadsel is waarom juist zij het doelwit waren...
Regie: Jenny Popplewell | Scenario: Jenny Popplewell | Speelduur: 87 minuten | Jaar: 2024
Als je dit zelf overkomt, dan zou het garant staan voor een trauma. Maar de melding die de drieëntwintigjarige Jennifer Pan in de lente van 2010 deed was voor de autoriteiten niet eens zo heel opvallend. Ze belde met de alarmcentrale omdat zij met haar ouders in hun eigen huis slachtoffer waren geworden van een roofoverval. Jennifer werd aan de spijlen van de trap geketend terwijl ze moest toekijken hoe haar moeder werd doodgeschoten. Jennifers vader belandde met een coma in het ziekenhuis.
Het Canadees-Vietnamese gezin woonde in een rustige middelgrote stad in de rook van Toronto. Al diezelfde avond werd Jennifer aan een politieverhoor onderworpen. Zichtbaar of schijnbaar in shock vertelde ze hoe haar moeder was thuisgekomen van een avondje linedance en dat vlak daarvoor Jennifer uit haar slaapkamer was gesleurd. Opvallend was echter dat de drie daders niet echt waardevolle spullen hadden meegenomen. Bovendien werd gaandeweg duidelijk dat Jennifer al geruime tijd loog over de omgang met haar ex (die haar ouders niet zagen zitten), en de studie die ze helemaal niet volgde.
