Amélie (2001)

One person can change your life forever.

Twintig jaar na dato is het Parijs van Amélie nog steeds een heerlijke plek om in te ontsnappen.

play

7,9 details

122 Min

Komedie
Romantiek

Frankrijk
Duitsland

watchlist

122 Min

Frankrijk

Amélie Poulain woont in het hart van Parijs. Ze werkt als serveerster in een café, heeft een leuk appartement, maar het enige dat haar geluk verstoort is haar eenzaamheid. Op een dag ontdekt Amélie bij toeval in haar appartement een doos die gevuld is met voorwerpen uit iemands jeugd. Ze besluit de doos terug te bezorgen aan de eigenaar.

Alt titel: Le Fabuleux Destin d'Amélie Poulain
Regie: Jean-Pierre Jeunet
Cast: Audrey Tautou, Mathieu Kassovitz, Rufus, Yolande Moreau, Dominique Pinon, Jamel Debbouze, Maurice Bénichou, Clotilde Mollet, Urbain Cancelier, Michel Robin, Isabelle Nanty, Claire Maurier, Claude Perron, Artus de Penguern, Lorella Cravotta, Armelle, Serge Merlin, Andrée Damant.
Budget: $ 11.400.000
Opbrengst: $ 174.000.000
Release: 25.04.2001
Release NL: 13.09.2001

Filmtotaal Recensie

Regie: Jean-Pierre Jeunet | Scenario: Jean-Pierre Jeunet, Guillaume Laurant | Cast: Audrey Tautou (Amélie Poulain), Mathieu Kassovitz (Nino Quincampoix), Jacques Narcy (Raphaël Poulain), Serge Merlin (Raymond Dufayel), Isabelle Nanty (Georgette), Dominique Pinon (Joseph), e.a. | Speelduur: 120 minuten | Jaar: 2001

De titel Comptine d'Un Autre Éte doet misschien niet meteen een belletje rinkelen, maar de kans dat het muziekstuk zelf bekend in de oren klinkt, is levensgroot. Het werd gecomponeerd door Yann Tiersen en sindsdien gebruikt in tal van tv-series en reclames. De afgelopen jaren was het zelfs verzekerd van een klassering in de Top 2000. Misschien is de soundtrack van Le Fabuleux Destin d'Amélie Poulain, waar Comptine aan toebehoord, inmiddels beroemder dan de film zelf. Hoe dan ook: twintig jaar na de oorspronkelijke release is dit muziekstuk weer eens te beluisteren in de filmzaal. Is Amélie na al die tijd nog steeds een bioscoopbezoek waard?

Als Amélie vandaag de dag in première zou gaan, zou de vergelijking met de inmiddels gevestigde stijl van Wes Anderson snel gemaakt worden. Het rijke en warme kleurenpalet, de lijnrechte camerabewegingen en het eigenzinnige setontwerp lijken zo uit de koker te komen van deze geliefde, excentrieke filmauteur. Zelfs de alwetende, enigszins staccato voice-over doet denken aan Moonrise Kingdom en het recente The French Dispatch.

Lees verder