Filmtotaal Recensie
Regie: Nathaniel Kahn | Cast: Nathaniel Kahn, Louis Kahn, Edmund Bacon, Edwina Pattison, e.a.
Een documentaire maken over je vader met jezelf in de hoofdrol: dat is nogal een opgave. Hoe voorkom je dat het geen egoproject wordt, dat je niet zo verstrikt raakt in je emotionele betrokkenheid dat je niet meer van een gezonde afstand je onderwerp kan filmen? Hoe zit het met objectiviteit versus subjectiviteit? Nathaniel Kahn moet die vragen zichzelf meerdere keren gesteld hebben tijdens zijn project. Minstens zo groot was het probleem dat hij nauwelijks wist wie zijn vader eigenlijk was. Eén ding stond vast: Louis Kahn was een van de belangrijkste architecten van de tweede helft van de vorige eeuw. Een creatief genie dat op handen werd gedragen en nog immer veel aanzien geniet.
In 1974 wordt een man dood aangetroffen in Penn Station, New York. Aanvankelijk wordt hij niet geïdentificeerd, omdat hij zijn persoonsgegevens uit zijn paspoort heeft gekrast. Pas na enkele dagen wordt duidelijk dat het gaat om Louis Kahn. Het is de proloog van Kahns dappere documentaire en het uitgangspunt van zijn zoektocht. Want, zo luidt zijn eerste conclusie, Louis Kahn was een man van de wereld, maar een vreemdeling voor zijn eigen familie. Eens in de zoveel tijd kwam hij op een zondag langs, maar ook dikwijls kwam hij zijn belofte niet na. Waarom niet? Wat ging er in dat hoofd om? Als Nathaniel alle kaarten op tafel heeft gelegd begint zijn zoektocht. Bij stap één besluit hij al een camera mee te laten draaien. We zien wel waar het op uitdraait.
