In Matilda uit 1996 lijkt alles goed te komen voor het briljante meisje dat jarenlang werd verwaarloosd door haar ouders. Wanneer Miss Honey haar adopteert en haar ouders vluchten voor de FBI, krijgt Matilda eindelijk het liefdevolle thuis dat ze verdient.

Maar achter dat ogenschijnlijk gelukkige einde schuilt een vergeten slachtoffer: Matilda's broer Michael. Terwijl Matilda haar vrijheid vindt, wordt hij meegesleurd door zijn criminele ouders naar een onzeker leven in Guam, en niemand stelt daar vragen bij.

Achtergrond
Hoewel Michael vaak als onuitstaanbare pestkop wordt neergezet, is hij vooral een product van zijn omgeving. Met een vader die hem op jonge leeftijd leert hoe je klanten bedriegt, had hij nauwelijks een kans op het ontwikkelen van een moreel kompas of toekomstperspectief.

Zijn gedrag tegenover Matilda is verwerpelijk, maar begrijpelijk binnen de context van hun thuissituatie. Hij wordt door zijn ouders net zo slecht opgevoed als zijzelf ooit zijn gevormd, en dus zet de cyclus zich voort, zonder dat iemand hem eruit helpt.

Succes
De film, geregisseerd door Danny DeVito (die ook Matilda's vader speelt), werd ondanks zijn donkere thema's een geliefde familiefilm. Met een budget van $36 miljoen en een wereldwijde opbrengst van ongeveer $33 miljoen was het financieel geen megasucces, maar wel een cultklassieker.


Toch laat het script Michael zonder enige toekomst achter. We zien hem verdwijnen met zijn ouders, waarschijnlijk richting een leven vol achtervolgingen, bedrog en misschien zelfs gevangenisstraf. Niemand lijkt zich te bekommeren om zijn welzijn of ontwikkeling.

Tragisch lot
Mara Wilson werd wereldwijd beroemd door haar rol als Matilda, en de film kreeg lof voor zijn warme, magische toon. Maar het is opvallend hoe de tragiek van Michael volledig wordt genegeerd, alsof hij simpelweg de slechterik is en dus zijn lot verdient.