In het hart van het verhaal staat Robert De Niro, die een opmerkelijke dubbelrol speelt: hij vertolkt zowel Vito Genovese als Frank Costello, twee rivaliserende maffiabazen uit de jaren '50. De film toont de opmars van Genovese en de val van Costello, waarbij De Niro in beide rollen balanceert tussen ijzig charisma en brute vastberadenheid.
Twee keer De Niro, gemengde reacties
Op Rotten Tomatoes scoort de film 39 procent positieve reviews bij critici (gemiddeld 5.2), maar het publiek is milder: bij hen staat de teller op 71 procent. De recensies lopen sterk uiteen. Glenn Kenny (The New York Times) noemt De Niro's dubbelrol "afleidend voor sommigen, maar precies wat liefhebbers van De Niro's maffiawerk willen."
Katie Walsh ziet vooral waarde binnen De Niro's oeuvre, terwijl Christy Lemire het project ronduit overbodig vindt: "Het herinnert alleen maar aan betere films." Andere critici noemen de film "degelijk" (Mark Kermode) of simpelweg "klassiek gangstertheater" (Tim Cogshell).
Oude stijl, nieuwe plek
Qua opzet is het geen revolutionaire film, maar hij is stijlvol in zijn eenvoud. De bijrollen (waaronder Debra Messing, Cosmo Jarvis, Kathrine Narducci en Michael Rispoli) doen hun werk zonder de show te stelen. Met een klassiek maffiathema, grote namen én een dubbele De Niro is de aantrekkingskracht voor streamers snel verklaard.
Of het beklijft? Dat moet nog blijken. Maar De Niro op nummer 1: dat blijft lekker klinken.