in Algemeen
Regisseur Joseph Kosinski, eerder verantwoordelijk voor Top Gun: Maverick lijkt de ideale kandidaat voor F1: The Movie, waarin Brad Pitt en Damson Idris de hoofdrollen vertolken. Maar is de film ook echt goed, of juist slaapverwekkend?
De film volgt een voormalige F1-coureur die na jaren afwezigheid terugkeert om samen te werken met een jonge belofte in een FT-raceteam. Dus een soort Fernando Alonso met Kimi Antonelli dus. Op de Tomatometer scoort de film gelukkig erg sterk: op dit moment 84 procent na 55 recensies.
Onstuitbare kracht
Tim Grierson van Screen International merkt op dat Kosinski met deze film hetzelfde doet voor raceauto's als eerder voor straaljagers. "Hij transformeert de wagens tot balancerende machines die met onstuitbare kracht door het beeld vliegen." Volgens Grierson is het vooral de visuele benadering die indruk maakt.
Peter Bradshaw (The Guardian) schrijft dat er "behoorlijk wat macho-onzin in zit", maar prijst de stijl en flair van Kosinski. De bijdrage van Idris noemt hij "een onmisbaar ingrediënt" en de film heeft volgens hem zelfs op niet-F1-fans een bevreemdend, maar effectief effect.
Toegankelijk en emotioneel
Sophie Butcher van Empire Magazine stelt dat de film een combinatie biedt van ongekende toegankelijkheid, innovatieve cameratechnieken en emotionele verhaallijnen. Ze eindigt haar recensie met de vraag: "Waar zal Kosinski de camera de volgende keer op richten?"
David Ehrlich van IndieWire vindt de film constant vermakelijk door de mix van modern spektakel en een klassieke underdog-verhaallijn. Wel merkt hij op dat de film soms moeite heeft om de eenvoud van zijn verhaal volledig te benutten, omdat hij zowel fans als leken tegelijk wil bedienen.
Clichés en afstand
Nicholas Barber van BBC.com is minder positief. Hij noemt F1 een verzameling clichés uit het sportdrama-genre. Waar Top Gun: Maverick volgens hem mensen meesleepte, blijft deze film op afstand. Hij mist overtuiging in de personages en noemt ze "geen echte mensen".
Vanaf volgende week woensdag draait F1 in de Nederlandse bioscopen.
De film volgt een voormalige F1-coureur die na jaren afwezigheid terugkeert om samen te werken met een jonge belofte in een FT-raceteam. Dus een soort Fernando Alonso met Kimi Antonelli dus. Op de Tomatometer scoort de film gelukkig erg sterk: op dit moment 84 procent na 55 recensies.
Onstuitbare kracht
Tim Grierson van Screen International merkt op dat Kosinski met deze film hetzelfde doet voor raceauto's als eerder voor straaljagers. "Hij transformeert de wagens tot balancerende machines die met onstuitbare kracht door het beeld vliegen." Volgens Grierson is het vooral de visuele benadering die indruk maakt.
Peter Bradshaw (The Guardian) schrijft dat er "behoorlijk wat macho-onzin in zit", maar prijst de stijl en flair van Kosinski. De bijdrage van Idris noemt hij "een onmisbaar ingrediënt" en de film heeft volgens hem zelfs op niet-F1-fans een bevreemdend, maar effectief effect.
Toegankelijk en emotioneel
Sophie Butcher van Empire Magazine stelt dat de film een combinatie biedt van ongekende toegankelijkheid, innovatieve cameratechnieken en emotionele verhaallijnen. Ze eindigt haar recensie met de vraag: "Waar zal Kosinski de camera de volgende keer op richten?"
David Ehrlich van IndieWire vindt de film constant vermakelijk door de mix van modern spektakel en een klassieke underdog-verhaallijn. Wel merkt hij op dat de film soms moeite heeft om de eenvoud van zijn verhaal volledig te benutten, omdat hij zowel fans als leken tegelijk wil bedienen.
Clichés en afstand
Nicholas Barber van BBC.com is minder positief. Hij noemt F1 een verzameling clichés uit het sportdrama-genre. Waar Top Gun: Maverick volgens hem mensen meesleepte, blijft deze film op afstand. Hij mist overtuiging in de personages en noemt ze "geen echte mensen".
Vanaf volgende week woensdag draait F1 in de Nederlandse bioscopen.
