in Algemeen
Een buitenaardse aanval met Pac-Man, Donkey Kong en Tetris-blokken? In de sciencefiction-actiekomedie uit 2015, geregisseerd door Chris Columbus, nemen Adam Sandler, Kevin James en Peter Dinklage (Gamer of Thrones) het op tegen digitale game-iconen. Pixels, The Movie is gebaseerd op een korte film van Patrick Jean en staat nu op nummer 3 op HBO Max.
Het verhaal draait om een alienras dat oude videogamebeelden als oorlogsverklaring ziet. De enige hoop voor de mensheid? Een team van uitgerangeerde arcadekampioenen dat de strijd aangaat met levensgrote versies van hun favoriete spellen.
Kritiek met hoofdletter K
Op Rotten Tomatoes scoort Pixels slechts 18 procent positieve recensies. De consensus: "Net als de slechtste arcadegames uit het tijdperk dat hem inspireerde, heeft Pixels weinig herspeelwaarde en is nauwelijks een kwartje waard."
Nigel Smith (The Guardian) noemde de film "nonchalant seksistisch, ongemakkelijk gestructureerd, bro-centrisch." Joe Neumaier (New York Daily News) ging nog verder: "Pixels is de druppel die de emmer doet overlopen voor deze has-been (Sandler)... Elke grap is geforceerd, elk speciaal effect is niet speciaal."
Flop of cultklassieker in wording?
De film werd genomineerd voor meerdere Gouden Frambozen, waaronder slechtste film, slechtste acteur (Sandler), slechtste scenario én slechtste bijrollen. Toch lijkt nostalgie het te winnen van kritiek: kijkers klikken massaal.
Misschien is het de retro-charme, misschien het algoritme, maar Pixels is terug. En hoe slecht hij ook werd ontvangen, hij is nu wél trending. Game over? Integendeel.
Het verhaal draait om een alienras dat oude videogamebeelden als oorlogsverklaring ziet. De enige hoop voor de mensheid? Een team van uitgerangeerde arcadekampioenen dat de strijd aangaat met levensgrote versies van hun favoriete spellen.
Kritiek met hoofdletter K
Op Rotten Tomatoes scoort Pixels slechts 18 procent positieve recensies. De consensus: "Net als de slechtste arcadegames uit het tijdperk dat hem inspireerde, heeft Pixels weinig herspeelwaarde en is nauwelijks een kwartje waard."
Nigel Smith (The Guardian) noemde de film "nonchalant seksistisch, ongemakkelijk gestructureerd, bro-centrisch." Joe Neumaier (New York Daily News) ging nog verder: "Pixels is de druppel die de emmer doet overlopen voor deze has-been (Sandler)... Elke grap is geforceerd, elk speciaal effect is niet speciaal."
Flop of cultklassieker in wording?
De film werd genomineerd voor meerdere Gouden Frambozen, waaronder slechtste film, slechtste acteur (Sandler), slechtste scenario én slechtste bijrollen. Toch lijkt nostalgie het te winnen van kritiek: kijkers klikken massaal.
Misschien is het de retro-charme, misschien het algoritme, maar Pixels is terug. En hoe slecht hij ook werd ontvangen, hij is nu wél trending. Game over? Integendeel.
